-Qari, geleceyini bilirdim. Balaca ifrite ucun yalvarmaga gelmisen?
Margaret artiq bu sebebsiz ittihamlara doze bilmirdi. Curetini eline toplayib sakit bir sesle dedi.
-Xeyr. Yalvarmaga gelmemishem cenab, heqiqeti soylemeye gelmishem. O mektubu Elizabet yazmayib.
-Cox iddiali bir heqiqetdir.
-Beli iddialidir. Cunki Elizabet ne yazmagi, ne de oxumagi bacarmir.
-Ne dedin? Men buna inanmaliyam?
-Inanmaya bilersiz, amma bu heqiqetdir. Onu taniyan qulluqculardan sorusha bilersiz, onun savadi yoxdur. Ona bu evde xanim kimi davranmirdilar, atasi ve qardashi hemishe ona zulm verirdi, onu alcaldir, doyur, bu ailenin uzvu kimi qebul etmirdiler. Ona tehsil vermeye bir qepik bele xerclemediler, butun qizlarin evde shexsi muellimeleri oldugu halda, onun hech vaxt muellimesi olmayib, at capmagi da ele bu sebebden bilmir. O, metbexde vaxtini menimle kecirerdi, cox sakit, soze baxan bir qiz idi, amma yene de onu sevmirdiler. Onlar yoxdu, indide siz balaca, mesum giza zulm verirsiz. Aferin. He birdeki, o mektubu baciniz yazib.
Bunu deyib Margaret otaqdan cixdigi. Elinden gelecek qeder ona yardim etdi.
Ceyms dushunurdu. Amanda? Yox ola bilmez. Amanda... Amma mektubu oxudugunu gorende rengi solmusdhu. Sanki nedense qorxurdu. Amanda Elizabete nifret edirdi, qesden yazmish ola bilerdi, amma eger qesden deyilse, bu mektubu kime yazirdi? Fikirleri burunlukle qarishmishdi. Ceyms dunen qollarinda tutdugu, alcaltdigi Elizabetin goxzlerini unuda bilmirdi. Ona sahib oldugu an, gozlerinden yash axirdi. Ona nece de zulm verdiyini indi anlamishdi. Ah Ceyms qisqancligin butun aglini elinden alib. Yuxari qalxib otaga daxil oldu, onun yatdigini gordu. Carpayiya yaxinlashib, yaninda uzandi. Bashina sigal cekib, qucaqladi.
-Ceyms.... Getme...- Elizabet yuxulu halda bu sozleri deyib, ona sigindi.
Hetta yuxuda bele onu axtarir, ona siginirdi. Men ise ona bele dozulmez ishgenceler verdim. Heyatinda hech kimden uzr istemeyen, kobud, qeddar bir doyushcu, indi balaca bir qizdan uzr

<< 1 ... 34 35 [36] 37 38 ... 41 >>