qurduğundna sonra bileceksen deye söyleyerdi. Bu sözün ne ise pis mena verdiyini anlayırdı, amma tam olaraqne olduğunu bilmirdi. Cozef.. Cozef... sen axı niye bizi terk edin?
-Eşitmisiz cenab qayıdır...
-Doğurdan?
-He bağbanlar artıq qalaya yaxınlaşdıqlarını deyiller.
-Çox yaraşıqlıdı he?
-Besti ay qız, seni neyleyir, qadınlardan kasadlığı olmaz...
Bunları deyen iki qız qehqehe ile gülmeye başladılar. Metbexde işleyen iki, vecsiz qızlar... Onları ne qalanın işğalı, ne de Elizabetin çekdiyi işgenceler maraqlandırmırdı.

-Cenab gelişiniz üçün qalanı hazırlamışıq.
-Qaydasına salmısınız, pis görünmür. Tezlikle bacım gelecek , otaq hazırdır?
-Beli cenab.
-Otağı temizlemeyi yeni xidmetçiye hevale etmişdim. Emrimi pozaraq, ona yardım etmeye cehd eden olmayıb ki?
-Xeyr, cenab.
-Lap yaxşı. Böyük qonaq otağında süfre açın Xovardla nahar edeceyik. Elizabet qulluq edecek. Aydındır?
-Beli cenab baş üste.

*****
Xovardla süfre arxasında eyleşmişdiler. Elizabet şorbanı ve diger yemekleri süfreye qoyaraq , yemekleri süzmeye başladı. Ceyms ağır bir baxışla onu izleyirdi. İki güne daha da zeiflemişdi. Eynindeki paltarı böyük görünürdü, gözlerinin altıda ise qara kölgeler emele gelmişdi. Bir anlıq günahkarlıq hissi keçirdi. O, buna layiq deyil Ceyms, özüne gel... Senin bu qıza nece yazığın gele biler?
-Ceyms... Dostum?
-Ne?
-Deyirem, şorba çox dadlıdı.
-Xovart indi meni şorbanın dadı o qederde maraqlandırmır elbette eger balaca ilan öz zeherinden ora elave etmeyibse.
Elizabet teeccübünden ve hirsinden ne edeceyini bilmirdi. Heyatında ilk defe hirsin ne olduğunu anlamışdı. Qeddar, rehmsiz , hele onu ittiham da edirdi. Ceymsin yanına keçerek ona yemek qoyduğunda Ceyms onun yaralı ellerini gördü.
-Bu nedi?
Elizabet ona ne cavab vereceyini bilmirdi. Ceyms bileyinden tutaraq ellerine baxmağa başladı. Dejşetli idi. Balaca zerif elleri yaralarla, cızıqlarla örtülü idi...
-Senden soruşuram bu nedi?
-Te... Temizle... olub...
-Ceyms,

<< 1 ... 7 8 [9] 10 11 ... 41 >>