huşunu itirib hallusinasiyalı bir yuxuya dalmasına az qalıb.
Artıq düşüncesindeki evvelki aydınlıq geri çekilirdi. Evvelce çalışırdı ki, Serapla keçen 3 ay haqqında düşünmesin. Indise düşüncelerine müqavimet göstermekçün taqeti yox idi. Şüur iradeye tabe olmaqdan tam menası ile imtina edirdi. Ona hakim olan en xoş anlar, xatireler idi.

Heç özü de bilmedi ne vaxt dizleri üstüne çökdü. Güneşin şüaları beynine tesir edirdi. Gözlerini yumdu. Qefleten kipriklerini serin bir meh oxşadı. Gözlerini qıyıb başını qaldırdı ve semaya baxdı. Güneşde qeyri-adi bir solğunluq var idi, sanki o da neyinse, ya kiminse hesretini çekirdi.
Gözlerini yeniden yumdu. Eslinde dayandığı veziyyetde narahat olmalıydı, amma özünü ele rahat hiss edirdi ki, sanki qov kimi yüngül idi, esen mehe qoşulub hara geldi gede bilerdi. Gözleri qarşısında canlanan yalnız bir menzere idi.
Oturmuşdu, Serap qucağında, qolları arasında. Qara saçları dalğa-dalğa ikisinin çiyinlerine tökülmüşdü. Bu gözelin ona mexsus olmasına inanmayaraq, onu incitmekden qorxurmuş kimi vücudunu elleri ile ehmalca oxşayırdı. Qara saçlar arxasında gizlenmiş ağ deriye dodaqları ile temas edirdi. Bu temasdan doğan, ayrılmaz bir tamlığa çevrilmiş iki bedeni titreden hezzden qorxurdu da.
O an yaddaşına ele yazılmışdı ki, heç ne silmeye qadir deyildi. Ele oanın xeyalı ile de huşunu itirdi. Bedeni cansız imiş kimi sarı qumların üstünde düşdü qaldı.
O an semada qeyri-adi deyişiklikler baş vermekde idi. Qara bir kölge güneşin qarşısını tutmağa başlamışdı. Ayın bedrlenmesinden sonra 14 gün erzinde onun nezilmesine doğru geden proses burda güneşle inanılmaz bir süretle baş verirdi. Evvelce bütöv görünen sarı dairenin indi yalnız yarısı görünürdü ve sehraya gündüz vaxtına xas olmayan serinlik çökmüşdü.
Onun ise bunlardan xeberi yox idi.
O, heç texmin ede bilmezdi ki, sehrada güneşin hakimiyyetine ne ise mane ola biler. O, bile bilmezdi ki, bu hakimiyyetin müveqqeti duruşu neleri deyişmeye qadirdi. O, ağlına bele getire bilmezdi ki,

<< 1 ... 3 4 [5] 6 7 >>