beyninde fırlanan xeyalların qehremanı bu an onu tapa ve ağappaq, şana barmaqları ile saçlarını üzünden çeke, ona kölgelik yarada, su vere biler.
Özüne gelib gözlerini açanda başı Serapın dizleri üstünde idi. Başları üstünde açıq sema deyil, gecavenin alabezek perdesi var idi. Serap alnını, üzünü soyuq su ile isladaraq onu huşa getirmeye çalışırdı.
Taqeti olmasa da, gözlerini açanda ilk etdiyi hereket Serapın dizleri üstünden çekilmek cehdi oldu, amma qüvvesi qalmamışdı. Gözleri qarşısında yene huşnu itirmezden evvelki menzere canlandı ve anladı ki, artıq müqavimet göstermeye qadir deyil.
Gecavede olsalar da, hava sehraya xas olmayac aq derecede serin idi. O da bunu hiss edib ne baş verdiyini anlamaq üçün semaya boylandı ve heyretden içini çekdi. Gündüz meşelinin şöle saçmalı olduğu yerde qızılı haleden başqa heç ne yox idi. Sanki gözegörünmez bir el güneşin merkezini kesib götürmüş, tekce kenarlarını saxlamışdı. Semada aydın gecelerde olduğu kimi ulduzlar işıq saçırdı. Ala-qaranlıqda güneşin silueti çox esrarengiz görünürdü.
O, çevrilib heyretle Serapa baxdı. Serap uzun saçlarını geri ederek kederle gülümsedi.
- Sehrada güneşin hakimiyyeti menin hakimiyyetimle birge bitdi, nurum.
O,küskün halda gözlerini onun üzünden çekdi, ele onda şana barmaqlar yeniden onun saçlarını oxşamağa başladı ve pıçıltı ile deyildiyinden gücle eşidilen sözler seslendi.
- Meni bağışla, eger bağışlaya bilersense - bu yerde onun qulaqlarını oxşayan ses titredi ve kesildi. Bedenini gücden salmış ezabları olmasaydı, durar, Serapı qolları arasına alar, ona her şeyi bağışlaya bileceyini söyleyerdi. Amma heç ne etmedi. En azından ona göre ki, bir açıqlama eşitmeye ehtiyacı var idi. Sanki onun bu isteyini hiss edibmiş kimi Serap ağır-ağır söze başladı
- Bilirem, menim her şeyi izah etmeyimi gözleyirsen. Xahiş edirem, eşideceklerini cefengiyyat hesab etme. Eslinde bu qedim bir sehra efsanesidir – Serap derinden köks ötürüb fasile verdi, sanki olan-qalan qüvvesini toplamaq isteyirdi. O da

<< 1 ... 4 5 [6] 7 >>