diqqet kesildi.
- Qedim zamanlarda sehrada yalnız semum yellerinin hökmran olduğu dövrlerde, hele insanlar yox iken insanları aldadıb bir yerden başqa yere çekib aparan ilğımlar da yox idi. Hamı inanır ki, ilğımı güneş şüaları yaradır, amma haqlı deyiller. Eslinde ilğım boşa çıxan, heyata keçmesini istediyiniz xeyallardır ki, güneş onlara celbedici, canlı görünen parlaqlıq verir. Insanlar sehranı feth etmeye çalışdıqca o da onlardan etdikleri acımasızlıqların, sevgisizliklerin qisasını almaqçün onları öz ilğımları ile ölümçün ağuşuna çekirdi. Bu düzen bele qoyulmuşdu ve bele de olacaqdı. Ilğımın celbedici olması, insanları özüne çekmesiyçün ona qadın füsunkarlığı lazımdır. Ele burdan da men yaranmışam. Eslinde men boşa çıxan ümidlerin, mümkün olmaz arzuların, erişilmez xeyalların timsalıyam. Qarşılaşdığın adam ise qoca sehranın özü idi. Sen hamı ile birlikde qara ölümün elinde çırpınırken hemişe bir aldanış olan men reallığa qovuşdum ve seni xilas etdim. Eynen indiki kimi. Güneşin bu sirli tutuluşu yalnız menim sene - menim reallığıma daha böyük tutqu ile sarılmama, ayrılmaq istememe gerek idi. Men bir aldanış, güneş şüaları altında parlayan bir xeyal iken Serap adını daşıyan, senin olan bir qadına çevrildim. Indi senden soruşuram. Meni men olaraq qebul edersenmi?
O, sadece vurğun gözleri ile Serapa baxdı ve ağappaq elleri dodaqlarına yaxınlaşdırdı
Tutqun güneş ve parlaq ulduzların şölesi altındakı bir sehra gündüzünde bu, qırılmaz bir and demek idi.

<< 1 ... 5 6 [7]