yox idi. Meni iki gün gözlemiş men gelmeyince de öz isteyiyle xestexanadan ayrılmış.

Bir ay boyunca eve bağlandım. Kimseyle danışmırdım yemek bele yemirdim. Bir yoldaşım onu ​​yolda görmüş otaq menim ev ünvanımı almış. Bir gün o, ellerinde çiçeklerle evimizin önüne geldi. Anamı aldadıb bir hefte birlikde tetile çıxdıq. Artıq onundu. Bütün üreyimle ve bedenimle ...

Ailem çox teessüf ki qerarından imtina etmirdi ve onu istemirdi. İndi o yanımda yoxdur. Ailem meni Antalya 'ya gönderdi. O da İstanbul 'da. Bura gelmesi qeyri-mümkün. Üçüncü ilimizdeyik ve 4 aydır ayrıyıq. Xeberini yoldaşlarımdan götürürem. Yene xestexanaya düşmesinden qorxuram. Ne edeceyimi bilmirem. Amma bildiyim tek şey var. Onu çox sevirem ..

<< 1 [2]