qalsin,- deyib qapiya sari getdi.
Men de hec bir soz demeyerek, daha dogrusu deye bilmeyerek onun ardinca cixdim.
Eyvanda ayaq saxladi:
- Siz gelmeyin, qayidin.
Lakin men qayitmadim. Men onun qarwisinda dayanmiwdim. Kend yuxudaydi. Biz iki nefer , eyvanda qarwi-qarwiya dayanib susurduq. Biz ne isteyirdik? Neyi gozleyirdik?
- Gedin, Murad, -deye pacildadim.
Amma o, yerinden terpenmeyerek qemli qara gozleri ile mene baxirdi.
Men iki elimle onun elinden tutaraq son gucumu toplayib tekrar etdim:
- Gedin, Murad.
O, elini menim ellerimden yavawca cekerek, hec bir soz demeden getdi.
O, gozden itinceye qeder ardinca baxdim. Sonra donub otagima getdim, soyunmadan carpayima yixilib ellerimle gozlerimi qapadim. Oz-ozumden utanirdim.
O gece sehere qeder Seadeti yuxuda gordum.
Gorurdum ki, biz cayda cimirik. Cay ise gah donub Soyudlu arx olur, gah da düz-dunya suya cevrilib gozumuzu qamawdirir. Men yuzluk elektrik ciragini yana-yana qoyub yatmiwdim.
Yuxarida qeyd etmiwdim ki, Murad menden Micurunun kitabin istemiwdi. Men de tebii ki, o kitabi weher kitabxanasindan getirdib Murada gondermiwdim.
Bizim Muradla sohbetimizin seheri gunu medeniyyet evinin qabaginda Qulunu bikef gordum ve " niye bikefsen, Qulu? " - deye soruwdum.
- Hec...
- Demesen inciyecem.
- Ewi bu qisqancliq bizi oldurecek
Ureyimin doyunmesine baxmayaraq guldum.
- Kimi qisqanirsan ki?
- Ewi men qisqanmiram. Nuriyye xanim, sen menim olmuwum, gerek ureyine salmayasan.
- Derdimin odu yox idi ureyime salim. De gorum ne olub?
- Bilirsiz, sizin o kitabi gondermeyiniz boyuk qalmaqala sebeb olub.
Rengimin agardigin hiss eledim, lakin yene de qaygisiz ifade ile soruwdum:
- Ne qalmaqala?
- Seadet evde qab-qacaq qoymayib, hamisini vurub sindirib. Agabeyimle gedib cixmasaydiq Allah bilir neyleyecekdi.
- Axi ne ucun? Kitabin ne teqsiri var?
- Hec ne... Deyir niye o kitabi sene Nuriyye gonderib.
- Bes Murad ne dedi?
- Ne desin, yuxari baxir big, awagi baxir saqqal. Ayrilsin? Ne cur
men bunu coxdan oxumusam
tam oxumamisam.
»Sizden Gelenler
»Oxu zalına keç