qisiram ki? Canimdan-zadimdan kecmiwem beyem?

Uzun esrlerden beri suyun hesretini cekmiw quzeyliler ele hevesle iwleyirdiler ki, baxanda adamin ureyi kovrelirdi. Men iwin bu qizgin vaxtinda Muradi periwan edeceyimden qorxaraq ona yazdigim cavab mektubunu qoynumda gezdirir, vermeye cesaret elemirdim. Her defe Muradla qarwilawanda o, sualedici nezerlerle uzume baxir, men ise pert olub susurdum.
Nehayet bir gun kendden medeniyyet evine geldiyim vaxt onunla rastlawdim. Salamdan sonra ikimiz de bir neçe saniye susub daniwmadiq. Axirda o gulumseyerek:
- Nuriyye xanim, gorunur siz mene cavab vermeyi de lazim bilmediz.
Men butun gucumu toplayaraq mektubu qoynumdan cixarib ona verdim ve kenardan bizi goren ola bileceyi barede duwunmeden onun elinden yapiwib:
- Murad, -deye titrek sesle picildadim,- meni bagiwla. Bawqa cur mumkun deyil. Mumkun olsaydi men canimi da senden esirgemezdim.
Sonra cevrilib hec bir weyi gormeden, duymadan medeniyyet evine getdim.

Bir gun medeniyyet evinde mewq zamani bir oglan qrim otagina girerek mene dedi:
- Seadet baci sizi gormek isteyir.
Ele bil ureyimi qirib saldilar yere. Tez qapini acib gordum dayanib arakesmede. Gulumseye-gulumseye yaxinlawdim
- Xow gorduk, Seadet baci,- deye el uzatdim.
Cavab vermedi, alt dodagini diwleri arasina sixib, keskin nezerlerle gozlerimin icine baxdi. Sonra dalbadal uzume iki sille cekdi.
- Derelerin iti! - deye qiwqirdi. Weherden bura ev dagitmaga gelmisen? Eliuwaqli anani erinden elemek isteyirsen?! Iki kendin arasina qan salirsan. Sen yonlu adam olsaydin bura gelib cixmazdin.
Ses-kuye hami tokulub gelmiwdi. Qulu Seadetin qabagini kesdi:
- Seadet! Seadet! -deye tekrar edirdi. - Axi men de, Agabeyim de sene dedik ki, sehv edirsen, Nuriyye xanim ele adam deyil.
- Cehennem ol! Godek koramal! Ele bu iwlerin hamisini eleyen sensen.
Qulu dali-dali cekilerek teeccuble soruwdu:
- Hansi iwlerin? Bu zaman
Neriman emi de gelib cixdi. Meselenin ne yerde oldugunu bilenden sonra

<< 1 [2] 3 4 ... 6 >>