gozlenilmeyen bir mehribanliqla:
- Yeke adamsan,- deye Seadeti mezemmet eledi.- Sene bele wey yarawmaz.
Qerenfil baci da gelinin elinden yapiwdi:
- Niye ortada hec ne olmaya-olmaya ozunu de, erini de camaat icinde biabir eleyirsen? Bu yaziq qizin ne gunahi var?
- Bu yaziq ele adam deyil
- Yaziq gelenden bizim ucun canindan-bawindan kecir.
- Yaziq ureyiaciq qizdi,-deye etrafimizdakilar selenirdiler.
Seadet ise qiwqirirsi:
- Haminiz yalan deyirsiz, haminiz ikiuzlusunuz. Siz bunu tanimirsiz. Bu gelenden beri Murad evden-ewikden didergin duwub. Bogazindan corek-su getmir. Bu menim erim ucun gah kitab gonderir, gah bilmezsiniz ne edir. Soruwun gorek bunun yad kiwiyle boyurtkenlikde ne iwi var idi?
Nazxanim:
- Aaz...aaz-dedi,- bir insafin olsun. Men gece-gunduz bu qizla bir yerdeyem. Niye havayi soz daniwirsan?
Lakin Seadet hec ne gormur, hec ne ewitmirdi.
Birden Murad adamlari o yan-bu yan ederek telesik yaxinlawib tutqun sesle:
- Gedek, Seadet,- deye yavawca qadinin qolundan yapiwdi.
Seadet evvelce kinli nezerle erine baxdi. Sonra birden elleri ile uzunu tutub honkurdu.
- Aparin iceride biraz sudan-zaddan verin sakit olsun-deye Neriman emi qawqabaqli halda dillendi.
Men Seriyyeye:
- Get, menim otagimda stolun yewiyinde valerian var, getir,-dedim
Qrim otaginda o taqetsiz halda stulun arxasina soykenerek aglayir, ele bil hec kesi gorub duymurdu.
Qulu suya bir neçe damci valerian tokub ona verdi. Genc qadin dermani alib icdi.

Bir gun de qrim otaginda tek oturdugum zaman qapi doyuldu. Gelen Seadet idi.
- Buyurun, eylewin
- Lazim deyil. Men bura oturmaga gelmemiwem.
- Ele ise men sizi dinleyirem.
- Eger yawamaq isteyirsizse, burdan cixib gedin. Size birce gun mohlet verirem.
- Birce gun cox azdir, Seadet xanim
- Yoxsa menim sozum size gulmeli gelir? Yoxsa siz menim adam oldure bileceyime inanmirsiz?
- Inaniram, Seadet xanim, inaniram.
- Ele ise gedin. Getdiyiniz yerden ona mektub falan yazmagi da duwunmeyin. Onu bilin ki, tekce

<< 1 2 [3] 4 5 6 >>