tarlası da elden getdi.
Zehra(e) bu hadislere qarşı mübarizeye başladı ve öz haqqını almaq üçün bir gün mescide gedib perde arxasından müselman cemiyyeti qarşısında diş sındırıcı nitq söyledi.
Zehra(e) ,ata ölümünden sonra müxtelif hadiseler esnasında çekdiyi ezab-eziyyetlere göre çox yaşamadı.Revayete göre, Peyğemberin(s) ölümünden yetmiş beş ve ya doxsan beş gün sonra şehadete yetdi ve ölümü ile tebieti ve islam cemiyyetini mateme qerq erdi.
O anda tebiet ve varlığın ses-küylü yaşamı qaranlıq ve sessiz-semirsiz bir qebirstanlığa çevrildi.Gece okeanını qem buxarı bürüdü.Sema ağlayırdı ve ulduzların göz yaşı eteyinden süzülürdü.
Ayın sarı ve solğun gülü semanın budağında teessüf etri saçırdı ve göy ile yer,dağ ile daş,şeher ile çöl bu teessüfden reng almışdı.
Nesim iztirab içerisinde her yere baş çekirdi ve canyaxıcı nalesini etrafa yayırdı.
O gece,sanki dünya tablosunu keder çerçivesinde yerleşdirmişdiler ki, behişt ehlinin tamaşaçı gözleri yaşla dolu idi.
Göz yaşı axıdırdılar ki, semanın yoluna su sepilsin ve behişte gedecek ruh bu yoldan keçsin.
O anda, bir gül soldu;vaxtile cennet bağının etirli budaqlarından qoparılmış ve gözel fidan kimi yerde ekilmiş bir gül.
Beli,behiştden gelmişdi.
Parlaqlıqlardan,aydınlıqlardan ve sefalardan,paklıqlardan.
Feziletlerin qızılı göyerçinlerinin yuva qurduğu yerden,Allahın erşinin altından,semadan gelmişdi ki, Allahın cennetini bedii resmini öz vücudunun tablosunda büruze versin ve bununla da insanların qarşısında bir xoşa gelen ve rengli sehneni nümayiş etdirsin.
Vezifeni yerine yetirmişdi ve artıq öz esl yerine qayıdırdı.
Bezi revayetlere göre,o gece cemadiul-evvel ayının on üçüncü gecesi idi.
Bele bir gecede idi ki,Zehra yerle vidalaşıb cennete doğru getdi.
Allahın selamı ona,atasına,erine ve uşaqlarına olsun!

<< 1 ... 9 10 [11]