aldınız? Rauf ciddileşdi: −Maya, hediyye verenden soruşmazlar ki, bunu niye aldın?! −Bilirem, amma çox baha... −Bu sözden acığım gelir. – Rauf üz-gözünü turşutdu. Yene dili dinc durmadı. Qisas almaq istedi: −Siz de meni pusurdunuz... Rauf işarenin neye vurulduğunu o deqiqe anladı ve  tebessümünü gizlemeye çalışdı. Bu inadcıl ve özüne hörmet qoyan qızı yene diqqetle süzdü. Artıq Maya onda hörmet doğururdu. Demeli, hele  teze tanış olduğu genc müellimden bele diqqet  gözlemir. Onu müellim mesafesinden yaxına buraxmır. Çünki çox çaşdı. Eyni zamanda, bele bahalı  hediyyeye göre narahat oldu. Hele sözüne bax. Demeli, seherki iradım yaman tesir edib bu qürurlu qızcığaza.  İndi de fürset tapan kimi, menden qisas almaq isteyir. Çox maraqlı qızdır... −Maya, buna pusmaq yox, şahid olmaq deyirler. Sadece  tesadüfen şahid oldum. Maya nese demek istedi. Amma susdu. Sonra birden gülü ona uzatdı: −Bağışlayın, götüre bilmerem. Rauf sertleşdi: −Buna ise en böyük hörmetsizlik deyirler... Gözlemirdim. Maya pertliyini gizletmeye çalışdı: −Yaxşı müellim, çox sağ olun. Unutmaram... −Unutqanlıq pis şeydir. Söhbeti deyişmek istedi: −Sizden burada ne eceb? – gizli bir qısqanclıqla  elindeki güle işare etdi. - Nişanlınıza alırsınız? – sesi qeribe alındı. Rauf  bunu anında duydusa da bildirmedi: −Anama alıram! – buketi götürüb döndü. - Sağ olun! – qapıdan çıxdı. Maya yerinde dayanıb, bir elindeki güle, bir de qapıya baxdı. Geri dönende bayaqkı satıcı qadının qeribe bir maraqla ona baxdığını gördü...Yol boyu Efsane dayanmaq istemirdi: −Maya, tesevvür eleyirsen nece şoka düşmüşdüm? Çox yaraşıqlı müellimin var. −Besdir, sen Allah! −Senin gözün tutulub. Görmedin, mene buket bağlayan qız nece baxırdı ona?! −Baxsın da... Efsane sınayıcı nezerlerle onu süzdü: −Yeni doğrudan sene tesir elemir?    Maya esebileşdi: −Ne  tesir etmelidir axı? Neyimdir menim? Nişanlımdı, sevgilimdi? Mene ne dexli qalıb? Efsane güldü: −Esebleşme! Tesir elemeseydi esebleşmezdin... Neyse, amma çox yaraşırsınız. Doğrudan

<< 1 ... 3 4 [5] 6 7 ... 15 >>