el-ayağımıza da dolaşmasın. −Oldu, encam çekerem! −Ne qeder istese boyun ol. −Birden istifade eleyib lap çox istese... Ev sahibi başını yelledi: −Ne qeder istese! – ani susub, elave etdi – gedenler herterefli hazırlıqlı getsinler... Qonaq süfreye  getirilmiş fincanı eline aldı, süfredeki qoz mürebbesini yaxınına çekdi. Onun gözleri parıldayırdı... * * * 
(ardı var)
 
−Gördün, yadında da qaldı.

Maya başını buladı: 

−Burda ne var ki? 
İkisi de bir müddet susdular. Zarafata salsalar da, özlerinden neçe defe böyük bu oğlanlarla qarşıdurma ikisini de qorxutmuşdu. Efsane zeif sesle dillendi: 
−Eşitdin ne dedi? 
Maya qaşqabağını tökdü: 
−Desin de. Elesi daha “bağışla” demeyecek ki. 
Efsane yene geriye baxıb döndü: 
−Belke zeng eleyib olanları Eldar dayıya deyek? 
Maya etiraz etdi: 
−Yox, hemişe  her şeyi özüm yoluna qoymağa öyreşmişem. Şişirtmek lazım deyil. Daha da narahat olarlar. 
−Hm, yaxşı. 
Üstünde müxtelif brendlerin, firmaların reklam plakatları vurulmuş böyük ve  işıqlı parfüm mağazasının qapısını açdılar. İçeri giren kimi, müxtelif rengareng  etirler onları bürüdü. Adam lap serxoş olurdu. Heç buradan çıxmaq istemirdi. Efsane astadan dillendi: 
−Kefdedir buranın işçileri. 
Maya gülümsedi: 
−Amma çox qalanda adamın könlünü vurur... Hm, gel o qızdan soruşaq. – mağazanın xüsusi geyiminde olan sarışın qıza yaxınlaşdılar. Maya çox geniş piştaxtaya düzülmüş müxtelif etriyyatlara baxdı. Adamın başı  fırlanırdı. Bu qeder etriyyatın adını heç bir güne oxuyub
qurtarmaq olmazdı. 
−Mene qızılgül etri lazımdır. 
Sarışın qız heç ne demeden bir neçe firmanın etirlerini onun qarşısına düzdü.  Etirleri bir-bir qoxlasa da, qiymetlere  de baxırdı. Puluna yeterli olmalı idi. Nehayet, seçdiyi  etiri zövqle bükdürdü. Efsane  de  hediyyesini seçmişdi. İndi birbaş gül mağazasına gedecekdiler. Efsane qalan pullarını hesabladı: 
−Görek istediyime çatacaq? Her şeyin qiymetini qaldırıblar at beline. 
Maya fikirli halda başını buladı: 
−Ehh... Kim kimedir

<< 1 ... 6 7 [8] 9 10 ... 15 >>