indi... Eybi yox, helelik  şagirdik, pulumuz neye çatır, onu alarıq.  İnşALLAH  işleyende maaşımızla yaxşı bir şey alarıq. 
Efsane güldü: 
−Ele asan dedin ki. İnstituta qebul olduq, oxuyub qurtardıq, qaldı işleyib pul qazanmağımız. 
Maya onu başdan ayağa süzüb ,yarızarafat: 
−Qız, senin belini inamsızlıq qıracaq – dedi, - bilmirem düzdü, ya yox?!... Ümumiyyetle, mövhumatçı deyilem. Amma hemişe neye inanıramsa, neyi deyiremse olacaq, doğrudan da olur. 
Efsane istehzayla: 
−Belke seyidsen? – güldü. 
Maya ciddileşdi: 
−Estagfurüllah! Ciddi deyirem. 
−Onda çoxlu-çoxlu de ki, Efsane ali mektebe qebul olacaq. 
−Ona sen özün inanmalısan. Herenin dünyada öz missiyası var. Bunun da ardınca özümüz getmeliyik, gedeceyimiz yola özümüz inanmalıyıq. Başqalarını inandırmazdan evvel... 
Efsane güldü: 
−Vallah, Eldar dayı sene yaxşı ad qoyub. Filosof... 
−Burda filosofluq ne var ki? 
Efsane etiraz etdi: 
−Var da! Bax gör etrafında yaşıdlarımızdan hansı senin kimi fikirler yürüdür, ne bilim, bele qeribe prinsiplerle yaşayır? Men hele senden başqasına rast gelmemişem. 
Maya gülümsedi: 
−Sağ ol, vallah! Filosofların heyat terzi haqqında  etraflı melumata göre! – barmaqlarını bir-bir qatlamağa başladı. - Demeli, filosof menim kimi qeribe prinsiplerle yaşayanlara deyilir?! Menim kimi fikirleşenlere deyilir?! Onda bele çıxır ki, filosoflar hörümçekden qorxurlar, qaranlığı sevmirler, dovğadan, borşdan,  şorbadan, qoyun etinden acıqları  gelir. Seherler 11-e kimi yataqdan qalxmırlar. Ters, deyingen, ağlağan, emossional, çılğın, delisov, esebi... 
−Dayan, dayan! - Efsane güldü. 
−He, deyirsen filosoflar bele olur? – güldü. 
−Bele niye ki? 
−Axı men beleyem... 
Gülüşdüler. Efsane refiqesinin qoluna girdi: 
−Maya, sen yaxşı  qızsan. Doğrudan deyirem. Saydıqlarının da deyingen, delisov,  esebi, ağlağan olmağını  çıxmaq  şertile, hamısı ile razıyam! 
−Niye? – teeccüblendi. - Ele deyilem ki? 
−Yox, Maya! Dostumsan, üzüne demirem. Amma sen çox xeyirxahsan. Delisov

<< 1 ... 7 8 [9] 10 11 ... 15 >>