Hamı her gün en az bir yalan danışır
mene
senden. Ele sen de mene yalan
danışırsan.
Men tapa bilmirem doğruları. Bilmirem
kime inanım. Dostlarıma, anama, sinif yoldaşıma..
yada
i4inde itdiyim gözlerine..
Her gün her şeyin yalan olduğunu
öyrenirem. Günde bir yalan daha.
Her gün bir doğrunun yeni yalan doğduğunu görürem.
Menim heyatıma, menim hisslerime
doğulur o yalanlar.
Anlamaq istemirem, qebul elemirem,
hetta ele bu yalanla da yaşamaq ve
hetta ölmek istiyirem.
Amma her kes. Gördüyüm her kes
mene
senin yalan olduğunu yeridir. Başa
düşürsen..
Her gün senin yalan olduğunu deyirler mene. Her gün senin bir yeni yalanına
vuruluram.
Her gün yalan4ı gözlerine baxıram. Her
gün yalan4ı dodaqlarına toxunuram.
Her öpüşde bu tilsimin şeytanın ya
meleyin oyunu olduğunu hiss etmeye 4alışıram.
Ehtirasdan gözlerim yumulur,amma
men
4alışıram özümü saxlıyım, gözlerimi
yummuyum..
Görüm bu pı4ıltı şeytanındı,ya meleklerin..
Senin yalan olub olmadığını
anlamaq4ün
heç
seni nece öpdüyümü bele anlamıram.
Sonda ise görürem ki,dodaqlarını qanatmışam..
İncidir seni. Amma men he4 merhemet
hissi ke4irmirem. He4 seni sığallıyıb,
’cann..’da
demirem. 4ünki, başa düşürem. Sen
yalansan! Sen deyilsen bu! Bu senin hisslerin deyil!
Dodaqlarını silib yeniden öpende meni..
Melekleri, şeytanı, pı4ıltını,yalanı
unuduram bir anlıq..
Bu tilsim, bu ehtiras zamanı dondurur.
Tek zamanı deyil, hisslerimi, sözlerimi..
Her şey ani vaxt erzinde yox olur.Yox!
Yalan deyil he4 ne!Yalan he4 ne yoxdu!
Bunu anlamaq 4etin olmur. Sadece
he4 neyi fikirleşmemelisen,ancaq anın
sehrine buraxmalısan özünü.Hemin an bütün
yalanlar teslim olur.
Meni qucaqlayanda ise, nece sevdiyini
anlayıram.. ve artıq meleklerin reqsi
başlayır
Her kes yalan imiş. Tek doğru bizim hisslerimiz imiş. Yadaki, sen menim en
sevdiyim,
verdiş elediyim yalanımsan. Seni her
gün
danışıram. Her gün bir defe de olsa
yalan danışıram seni. Her gün bir azda
inandırıcı
gelir bu yalan.. Her gün daha

[1] 2 >>