qorxmasaydım senin barende ele sözler deyerdim ki, qoy bütün cemiyyetler sen keçerken ayağının altının torpağından şefa meqsedile istifade etsinler.”
32. Peyğember (s) bele buyurdu: “Müteal Allah düşmenin qelbine qorxu ve vahime salmağa mene kömek etdi. Onun dergahından seni de bu cür etmesini ve mene eta buyurduğu her şeyden sene de eta etmesini istedim.”
33. Peyğember (s) mene keçmişde olanların ve Qiyamete qeder olacaqların hamısını öyretdi.
34. Mesihiler Peyğemberle (s) mübahise ederken Allah-teala bu ayeni nazil etdi:
Sene gönderilen bilikden sonra buna dair seninle mübahise edenler olsa, onlara de “gelin biz de oğlanlarımızı, siz de oğlanlarınızı, biz de qadınlarımızı siz de qadınlarınızı, biz de özümüzü, siz de özünüzü çağırın, sonra dua edib yalançılara Allahın le`net etmesini dileyek!
Bu ayedeki “özümüz” men ve Resul idi, “qadınlarımız” Fatime, “övladlarımız” ise Hesen ve Hüseyn idi. Mesihiler bunu görüb mübahile etmekden imtina etdiler ve Peyğemberden (s) üzr istediler. And olsun Musaya (e) Tövratı ve Mehemmede (s) Furqanı nazil edene, eger onlar bizimle mübahile etseydiler, donuz ve meymun şekline düşerdiler.
35. Hezret Resul (s) bele buyurdu: “Vay olsun seni qetle yetirene, ya Eli! O, dünyanın en bedbext adamıdır! O, bedbextlerin bedbextidir! Allahın erşi sen qetle yetirilerken lerzeye geler, ya Eli! Xoş senin halına ki, siddiqler, şehidler ve salehler zümresindensen.”
36. “Bedr” döyüşü gününde Allahın Resulu (s) mene bele buyurdu: “Ey Eli, get menim üçün qalaqlanmış xırda daş parçalarından bir ovuc getir.” Men gedib bir yere yığılmış xırda daş parçalarından götürdüm. İyleyib gördüm ki, onlardan müşk iyi gelir. Onları Hezret Resula (s) verdim. O (s) hemin daş qırıntılarını müşriklere teref atdı. O daşların dördü “Firdovs” cennetinden, biri şerqden, biri qerbden, biri de erşin dibinden idi. Her bir daş parçasına göre min melek bizim kömeyimize geldi. Müteal Allah ne bundan önce, ne de bundan sonra bele bir fezileti heç kese ikram

<< 1 ... 4 5 [6] 7 8 ... 12 >>