işde sene kömek edecek.” Doğrudan da, Allah-teala Hezretin (s) bütün ve`dlerini ve borclu olduğu seksen mini (dinar, yaxud dirhemi) çox asanlıqla vermeye mene kömek gösterdi.
48. Bir gün Allahın Resulu bize geldi. Biz artıq üç gün idi ki, heç bir şey yemirdik. Hezret (s) buyurdu:
–Ya Eli, yemeye bir şeyin var?
–And olsun sene risalet verene ki, üç gündür ne men, ne Fatime, ne de iki övladımız bir şey yeyirik.
–Ey Fatime, evin içine get gör bir şey tapırsan?
Fatime (e) ona dedi:
–Ele indice evden gelirem. Heç bir şey yoxdur.
Men dedim:
–Ya Resulellah, isteyirsinizse men gedim.
Hezret (s) buyurdu:
–Allahın adı ile get.
Men içeri getdim. Birden bir tabağın içinde teze xurma ve bir yeke kasa xörek gördüm. Onu hezret Resulun (s) qarşısına getirdim. Hezret (s) buyurdu:
–Ey Eli, bu yemeyi getiren bir kesi gördünmü?
Dedim:
–Beli.
Buyurdu:
–Nece idi?
Dedim:
–Qırmızı, yaşıl ve sarı idi.
Buyurdu:
–Bunlar Cebrailin dürr ve yaqutla bezenmiş qanadlarında olan xetlerin rengidir.
Biz hamımız xörekden doyunca yedik. Lakin, ondan azacıq da olsa azalmadı. Müteal Allah bununla bize o hezretin (s) sehabeleri arasında keramet ve şeref nesib etdi.
49. Müteal Allah Öz Peyğemberine (s) peyğemberlik bexş etmekle ona keramet eta etdi. Peyğember (s) de özünün vesi ve canişini etmekle mene keramet bexş etdi. Demeli, meni sevib menimle dost olan kes Qiyamet günü peyğemberlerle mehşur olacaq.
50. Hezret Resul (s) “Beraet” ayesini (Mekke müşriklerine çatacaq xeber) Ebubekrin vasitesi ile göndermişdi. Ebubekr geden kimi Cebrail nazil olub dedi: “Ey Mehemmed, bu işi yalnız ya sen özün, ya da özünden olan bir nefer yerine yetirmelidir.” O hezret de (s) meni öz devesine mindirib Ebubekrin dalınca gönderdi. Men “Zülhüleyfe” adlanan yerde Ebubekre çatdım. “Beraet” ayelerini ondan aldım. Allah mene bu fezileti de eta etmişdir.
51. Peyğember (s) meni Qedir günü bütün insanlardan ötrü imam te`yin ederek buyurdu: “Men her kesin mövlasıyamsa, Eli de onun mövlasıdır.”
52. Bir

<< 1 ... 7 8 [9] 10 11 12 >>