Nese bir çekicilik, celbedicilik var idi onda. Eslinde baxsan dünya gözeli deyildi, ondan da gözel o qeder qızlar var ki. Amma onda celbedicilik var idi. Nese diqqet çekirdi bu qızda. Er-arvad öz aralarında danışanda, Mahir de demişdi bunu. Dünen o da qızı diqqetle süzüb, kaş bele gelinim ola demişdi Gülnaz xanıma. Ne çoxdur valideynlerin arzuları, bitib-tükenmez ki....Gülnaz xanım dünenden üreyindekileri demek üçün fürset axtarırdı. Gerginlikle internetde neyise araşdıran oğlunun yanında eyleşdi. Nevazişli elleri ile oğlunun başını sığalladı. Rauf kiminse ona toxunmasını, temasını xoşlamırdı. Xüsusen de, fikrini toplayıb, ciddi meşğul olduğu vaxtda. Lakin anası istisna idi. Onun teması Raufun fikrini yayındırmır, eksine sakitleşdirirdi. Bir de vaxtile Aytacın...Gülnaz xanımın gözleri Raufun klavişlerde celd işleyen barmaqlarında olduğu halda, soruşdu:− Hem bu işlerin, hem idman dersleri, hem de fizika meşğelesi.Ay bala, niye özüne zülm edirsen? Şükür, her şeraitimiz var. Niye artıq yüklenirsen?− Heç bir yük yoxdur, narahat olma, - baxışını ekranın enine herleyib qaşlarını düyünledi - heç bir!− Yene baxma, sebir de lazımdır. O dünenki qız nece oxuyur?      Rauf öteri anasını süzdü. Gülnaz xanım ciddiliyini pozmadı,sanki adice söhbet edir, meqsedi mehz Maya deyildi. - O qeşeng qızı, Mayanı deyirem. Adı da qeşengdir özü kimi...      Rauf anasının üreyindekileri başa düşmüşdü. Lakin nedense hemişeki kimi söhbeti deyişib, behane ile qaçmadı. Ana oğlunun tutqun üzüne nezer saldı:− Ay bala, o kimlerdendir, kimin qızıdır ele? Ele bil hardasa görmüşem onu....      Raufu gülmek tutdu. Bütün qadınların oxşar üsulu. - düşünüb gülümsedi. Hemişe kimise öyrenmek, haqqında neyise bilmek isteyende ya deyirler hardasa görmüşem ele bil, ya da filankese oxşadıram...− Yox, tanımırsan ana. – bir anlıq nese düşündü – Atası “Söz” qezetinin baş redaktoru, tesisçidir.− Doğurdan?− He. Hem de neşriyyatın sedridir. Orda tekce qezet yox, kitab, jurnal, belece hamısı neşr olunur.− Deyirsen,

<< 1 2 3 [4] 5 6 7 >>