Sevgi sonradan da yaranır. O qeder adam sayaram ki, sevgi olmadan evlenib, amma sevib evlenenlerden min defe yaxşıdır indi.− Yaxşı, yaxşı ana. Amma fikrimi çatdıra bilmedim sene.       Raufun hemişekinden ferqli olaraq yumşaq danışdığını gören ana esl hücuma başlamışdı. Geri çekilmek isteyi de yox idi.− Oğlum, biz dünya görmüş adamlarıq. İnsanı bir sözden, bir baxışdan tanıyırıq. Atan da, men de dünen o qıza fikir verdik. Sade idi, semimi idi, saf idi. Olduğu kimi idi. Heç bir sünilik yox idi onda. Nece vardısa, ele de davranırdı. Amma özün bilirsen ki, o vefasız haqqında bunu demirdik. Atan xoşlamırdı onu, yaxşı bilirsen. Sadece üreyini qırmamaq üçün heç vaxt Aytacı müzakire etmemişdi.... - ana bir an duruxub oğluna baxdı. O, daha evvelki kimi özünü itirib, hövseleden çıxmamışdı. Derin hüznle baxışlarını stolun üstündeki burma qendqabının naxışlarına dikmişdi. Kenardan baxanda, ele bil naxışları sayırdı.− Amma bu qız.... Herterfli beyendim. Bir-birinize çox yaraşırsınız.– ana gülümsedi. - Özü de bir suyu mene çekir. Rauf ele bil yuxudan ayıldı. Başını çevirib, diqqetle anasının üzüne baxdı. Gör ha, doğrudan da benzeyirler. Ele bil onun qızıdır. Bes bele, axı her defe bu qıza baxanda kime benzediyini xatırlamağa çalışırdı. Elbette anasına, özü de lap emelli. Hele indi fikir verirdi. Bir defe hansısa kitabdan oxumuşdu ki, oğlanların ekseriyyeti özleri de bilmeden öz analarına benzer qızla evlenirler....       Ayağa qalxdı:− Yaxşı ana, men getmeliyem.       Gülnaz xanım küskünlükle başını buladı:− Qaç, qaç, düz edirsen.       Rauf eyilib onun alnından öpdü:− Vallah qaçmıram, işim çoxdur.       Qapıdan çıxanda ağlına ne geldise, telefonu çıxarıb Mayanın nömresini yığdı. Uzun çağırışlar cavabsız qaldı. Narahat halda yeniden yığmaq isteyirdi ki, Maya özü zeng etdi:− Salam.− Salam Maya, niye açmırdın telefonu?− Dersdeyem, icaze alıb çöle çıxdım. Nese baş verib?Rauf ani susdu:− Yox, heç ne. Söz soruşacam. Bu gün derse atan aparıb seni?− Yox, refiqemle getdim.− Arxanızca

<< 1 ... 4 5 [6] 7 >>