Bu efsanenin qehremanı krallıqda gözellikde tayı beraberi olmayan Nergizin heyatıdır… Üzünün gözelliyi qeder üreyinin gözelliyini bilmeyen yoxmuş. Evlenme yaşına çatanda öz üreyinin sahibini tapa bilmirmiş. Bu onun günahı deyildi, doğurdanda seve bileceyi, aşiq ola bileceyi biri olmasını isteyirdi amma… Bir gün yaşlı bir qadından bir efsane eşider. Bu efsaneye göre qarlı, bir o qederde zor aşıla bilen dağların arxasında qışı keçiren ve qarların sahibi olan bir şehzade yaşayarmış. Oda tekmiş.. Tekliyi seçmesinin tek sebebi onun üçün fedakarlıq edib bu soyuq qarlı ölkesinde onu heqiqeten sevib, onunla qalan birini gözlemesiymiş… Amma Nergiz orada çox qala bilmezmiş… Oralar o qeder soyuqmuş ki, bunu fikirleşenlerin çoxu fikirlerinden dönermiş. Hetta bezi qızlar cesaret edib getmiş bezileri yarı yoldan qayitmiş, bezilerinden heç xeber bele alan olmamışdı…Amma qadın Nergize demiş ki: ”Belke bunun üçün sene dağın yaxınlığında yaşayan yaşlı caduger kömek ede biler”
Bütün çetinliklere baxmayaraq Nergiz yola çıxır. Ağappaq qarın gözelliyi onu ele heyran elemiş ki, soyuq bele onu yormayıb. Çox üşümesine, yorulmasına baxmayaraq yoluna davam etmiş. Ve nehayet şehzadenin yaşadığı yere gelib çıxıb. İlk görüşde bir birlerine aşiq olublar amma dondurucu soyuq keçen her deqiqe Nergiz üçün ölüme yaxınlaşmaq demek idi. Şehzade burda qalmağını çox istediyini, amma bu onun ölümüne sebeb olacağını demiş ve belece sevgileri ümüdsüz qalacaq amma bir ömür boyu üreyinde yaşayacaq.
Nergiz göz yaşları ve çaresizlik içinde geri dönmüş. Amma yolda yaşlı qadının behs etdiyi caduger yadına düşmüş. Axtarıb o yaşlı cadugeri tapmış. Caduger bunun çaresinin olmadığını deyib. Amma tek bir yolu varmış. Bu yol ancaq sevdiyi ile yaxın tuta bilermiş onu. Nadir bir növ olan çiçeye dönmek. Ancaq qışda açan qarın altından başını çıxaran güle dönmek. Nergiz fikirleşir ki, bir müddetlikde olsa bütün qışı sevdiyinin yanında keçirer. Gözlerinden yaş süzülerek razı olduğunu demiş. Caduger ona bir derman

[1] 2 >>