neql edirler ki, Adem peyğember erşde hemin kelmeleri gördü, hezreti Cebrail (e) de nazil olub, bu kelmeleri ona öyretdi:

يَا حَمِيدُ بِحَقِّ مُحَمَّد، يَا عَالِىّ بِحَقِّ عَلِى، يَا فَاطِرُ بِحَقِّ فَاطِمَة، يَا مُحْسِنُ بِحَقِّ الحَسَن، يَا قَدِيمَ الإِحْسَان بِحَقِّ الْحُسَيْن

Ya hemidu biheqqi Muhemmed, ya ali biheqqi Eli, ya fatiru biheqqi Fatime, ya muhsinu biheqqi-l-Hesen, ya qedime-l-ehsan biheqqi-l-Hüseyn.
«Sonra Adem peyğember hezreti Cebrail (e)-dan soruşdu ki, niye axırıncı ada yetişdikde qemgin oluram? Hezreti Cebrail (e) imam Hüseyn (e)-ın Kerbeladakı müsibetini ona xeber verdi.»
(Nefesü-l-mehmum, seh. 22)

وَ فِى الْحَدِيثِ فِى تَفْسِيرِ (كهيعص)

«Meryem» suresinin müqettee herfleri baresinde neql olunubdur ki, «كاف» «kaf» Kerbelaya, «هاء» «ha» helakete, «ياء» «ya» Yezide, «عين» «eyn» Hüseynin eteşine (susuzluğuna), «صاد» «sad» Hüseyn ibni Elinin (e) sebrine işaredir.

Hezret Eli (e)-ın mektebinin yetirmesi olan hezret Zeyneb (s)-ın böyüklüyü, imanının gücü, öz xaliqine müti’ olmağı o dereceye yetişmişdi ki, Aşura gününde isti Kerbela çölünde tike-tike doğranmış eziz ve istekli qardaşının başı üzerinde duraraq öz Allahına xitab edir:
اَللّهُمَّ تَقَبَّل مِنَّا هذَا القُرْبَان
İlahi bizden bu qurbanı qebul et.
(Heyatu-l-imamu-l-Hüseyn (e), cild 2, seh. 301)

İbni Ziyad Kufede küduret ve qezeble hezret Zeynebi-Kubraya (s) dedi: Allahın emri ve işini qardaşın ve ailenle nece gördün?
İmam Hüseyn (e)-ın mektebinin davamçısı olan hezreti Zeyneb (s) İbni Ziyadın sözünün qarşısında bele buyurdu:
مَا رَأَيْتُ إِلاَّ جَمِيلاً
Men gözellikden başqa bir şey görmedim.
(Bihar, cild 45, seh. 116)


DUALAR
Bu duaların her vaxt oxunması müstehebdir (çox-çox beyenilmişdir).
1- Müşküllerin hell olunması üçün bu duanı oxumaq çox yaxşıdır:

يَا كَاشِفَ الْكَرْبِ عَنْ وَجْهِ الْحُسَيْنِ إِكْشِفْ كَرْبِى بِحَقِّ اَخِيكَ الْحُسَيْنِ عليه السلام

«Ya kaşifel-kerbi en vechil-Huseyn, ikşif kerbi biheqqi exikel-Huseyn (eleyhis-salam).»
2-

<< 1 ... 16 17 [18] 19 20 ... 28 >>