Bolum 2
Gunler kecirdi ve men hec ne ede bilmirdim. Zaman kecdikce ishler daha da cetinleshir ve shirket sozun esl menasinda son nefesini verirdi. Bir terefden de odenmeli olan kredit borclarinin odenish vaxti catmishdi.

Yooxx... Bu bele olmaz... Men ne ise etmeliyem. Meglub ola bilmerem men. Qisasimi almaliyam. Atamin ve anamin qani yerde qala bilmez.
Ne edim men? Nece edi? Kim mene istediyim meblegde borc verer axi? Kiiimm?...
Mursel emi! He, hee... O, yalniz o, mene komek eder, bashqa hec kim. Bunu bibime demeliyem.

-bibi? Ay bibii?
Bibim metbexden yanima gelerek:
-gelirem. Ne olub yene qishqirigin evi basib?
-bibi tapdim. Mene yalniz bir nefer lazim olan pulu verer.
-kim?
-Mursel emi.
-Mursel?
-he dee bibi, Mursel. Atamin dostu Mursel.
-hee xatirladim. Duz deyirsen qizim. Yalniz o, sene komek eder, bashqa hec kim.
-bibi men indi Mursel emiyle danishacam. Moskvada olsa, gedecem yanin, olanlari danishib borc isteyecem ondan.
-nece meslehetdirse, qizim.

3 ay sonra...

Butun ishlerimi yoluna qoymagi bacarmishdim. Mursel emi istediyim meblegi mene vermishdi. Hetda shirketimi oz qardashinin shirketiyle ish birliyine de devet etmishdi. Cox karli bir anlashmaya da imza atmishdiq.

Mursel emi atamin ushaqliq dostu ve telebe yoldashi idi. Cox yaxshi insan ve guclu, adli-sanli ish adamlarindan idi. Atamin her pis gununde atamin yaninda olmush, elece de atam ona dost yox qardashli etmishdi.
Mursel emi, meni sebrle dinlemish, bashima gelenleri bildikden sonra shirketime lazim olan desteyi gostererek mene yardim etmishdi.

-tembel? Ay tembel? Oyandaa... Eshitmirseen?
-eee... Imkan ver bir az yatim daa..
-duur.. Tez ooll!..
-Sebish el cek yuxum gelir!

Nee? Sebiish? Sebish geliib...
Gozlerimi acaraq, bashimin ustunu nemes zabiti kimi kesdiren Sebineye baxdim.
"sen? Sen ne zaman gelmisen ay ifritem?" deyib, cavab gozlemeden boynuna atildim.
Sebish ciyiltili sesi ile gulerek, "ay deli yavash ol, bogacaqsan meni".
Men sevincli halda ondan

[1] 2 3 ... 19 >>