soz-sohbetden yorulmushdum, sadece "eybi yox, imtahanlara hele 1 ay var, indiden bashlasan oxumaga catdirarsan" yazmaqla kifayetlendim.
Menim cavabi gonderdiyimden az sonra mene skype-a zeng etdi. Heddinden artiq yorgun olsam da, nezere alsaq ki, 2 heftede bir danishirdiq artiq, ona gore de zengi qebul etdim.
Emili goren kimi, yene incikliklerimi, ona qarshi olan naraziligimi unutmushdum. Qururum cox mehribanliq etmeye imkan vermese de, ureyimde onu bagishlamish kimiydim.
O da kifayet qeder mehriban gorunurdu. Bir az muellimlerin sertliyinden shikayet edirdi, almanlarin deqiqliyini ve sert vezife borclarini nezere alaraq, Emilin muellimleri haqqinda danishdiqlarini realliqla o qeder de uygunlashdirmirdim. Men de gunlerimin nece kecmeyi, ishim haqqinda danishirdim.
- sesin cox entuziastik gelir, deyesen, dogurdan sevirsen ishimi.
- aha, cox maraqlidi. Her halda gozlediyimden daha yaxsidi. Kollektiv de yaxshidi.
- Men de burda musahibelere gedirem.
- Nece yeni? Universitetden sonra orda qalmaq fikrin var?
- He de, gelib Bakida bu senetimle ish tapmaq cetin olacaq. Burda irelilemek shanslarim daha coxdu.
Emilin ixtisasi mexanika muhendisi idi. Duzu, onun Almaniyada qalmaq planlarindan ilk defedi eshidirdim. "ya biz? Ya men?" sualini vermek istesem de, ozumu mecbur edib sorusha bilmirdim. Menliyim imkan vermirdi, ya belke de, eshideceyim cavabdan qorxurdum. Deyesen, Emil ucun "biz" mefhumu artiq yoxdu, bu fakti ne qeder qebul etmek istemesem de, bu beleydi.
- cox teeccublendim. Ilk defedi bele bir planin oldugunu eshidirem.
- evvel demeye, yeqin ki, imkan olmamishdi. Amma Almaniyaya geldiyimden beri bunu isteyirem. Timur da artiq musahibeden kecib avtomobil zavoduna. Men de ele bir shey istirem.
Emil niye, goresen, bu qeder deyishmishdi? Axi burdan gedende bele soyuq, dushuncesiz biri deyildi?! Ya belke men onu sehv tanimisham, esl uzunu gormemishem, ya cox ideallashdirigimdan onu gormek istememishem. Ozumu axmaq kimi hiss edirdim. Her ne qeder

<< 1 2 3 [4] 5 6 ... 22 >>