secimi teeccublendirmishdi. Cunki o vaxt aralarinda nese oldugunu hiss etmemishdim. Hem de Gunel onun menle bir yerde oldugunu bilirdi. Demeli, bile-bile bu munasibete razi olmushdu. Belke de, Emil ayrildigimizi demishdi ona. Olan olmushdu ve bu, meni maraqlandirmamalidi idi.
- Aha, yadima dushdu. Ne deyim, xoshbext olasiniz- gulumsemeye calishdim.
- Bilirem, sene qarshi o qeder de duzgun etmedim. Bir il boyunca meni gozledin. Sadece danishmaga imkan tapmamishdim. Seni incitmek istemirem.
- Emil, sen, deyesen, oz ehemiyyetini menim heyatimda heddinden artiq cox hesab edirsen. Men yazdan beri artiq "biz" dyee bir sheyin olmadigini bilirem. Hem de, duzu, sohbeti senin acdigina sevindim. Cunki, men de bu gun bura evleneceyimi demek ucun gelmishdim.
Emilin teeccubden gozleri halqalanmishdi. Bunu hec gozlemirdi.
- Nece yeni? kimle? Menim niye xeberim yoxdu? Ramin de hec ne demeyib bu haqda.
Gulumsemeye calishib,
- Emil, menim senin nishanindan nece xeberim olmursa, senin de menim evliliyimden ele xeberin olmur. Sebeb de sadedir: cunki ayrilmishiq ve bir-birimize hesab vermeye luzum yoxdu. Yenice qerar vermishik deye, Raminin de xeberi yoxdu. Ona gore vaxtinda sene catdirmayib.
- Kimle evlenirsen? - sesinden esebileshdiyi hiss olunurdu.
Qoy esebileshsin, vecime de deyil.
- Tanimirsan. Ish yoldashim Bahadurla.
- Italiyaya getdiyin o tiple? Ele o vaxtdan bilirdim, bele bir shey olacaq. Demeli, son defe dediklerim duz imish. Sen de meni axmaq kimi aldadirdin.
- Men hec kimi aldatmirdim. O vaxt, heqiqeten, bele bir shey yoxdu. Bir hefte icinde alinmish qerardi.
- Inanmiram. Sen mene bele bir shey etmezsen. Men nishanlaniram deye, aciq cixirsan.
- Nishanima devetname gondererem bele cox isteyirsense.
Sohbet menimcun artiq bitmishdi. Emil yene sesini qaldirib nese demek isteyirdi. Men ayagha qalxib "ishlerim coxdu, getmeliyem. Ozune yaxshi bax" deyib cixdim kafeden.
Kafeden nece cixdigim, Nizami kucesi boyunca nece dushduyum ve taxiye mindiyim yadima gelmir.

<< 1 ... 19 20 [21] 22 >>