Bolum 4 son
Leylagile atdigimda Sara xala meni bu veziyyetde- aglamish, uzu-gozu qizarmish gorub teshvishe dushdu. Emil indi meni gorse, yeqin ki, bayaqki komplimentine peshman olardi. Suallarina "yox, hec ne olmayib, ishde problemlerim var" deyib Leylanin otagina kecdim. Leyla meni gorcek carpayidan dik atildi.
- nolub sene? Bu ne haldir bele?
- Emille danishdim.
- nu i?
- hec ne. Senin dediklerini tekrarladi.
- sen, umumiyyetle, niye onla gorushursen ki? Hem mene niye dememisen? Hem bilirsen, nece axmaqdi, ona gore daha aglamaq niye lazimdi. Gerek mene de deyerdin, senle gelerdim.
Leyla yene evvelki Leyla olmushdu- mene danishmaga imkan vermeyib nefes almadan ancaq ozu danishir, ozu sual verib ozu da cavab verirdi. Ozumden asili olmadan azca gulumsedim.
- indi niye gulumseyirsen? Gah aglayib, gah gulursen. Senden de axir vaxtlar bash achmaq olmur.
- senin bu kohne veziyyetincun darixmishdim. Hedden artiq ciddilik sene gore deyil,- bunu deyende Leyla meni qucaqladi.
- men de kohne Aziza ucun darixmisham, bu depressivlik de senlik deyil.
- Aha, duzdur, evveller cox optimist idim axi. - ozum haqqimda dediyim bu ironiyaya indi de Leyla gulumsemishdi, - yaxshi, bashla danishmaga.
Men de her sheyi- Emilin zengini, gorushumuu, aramizda olan sohbeti oldugu kimi Leylaya danishdim. Bahadurun evlilik teklifini qebul etmeyimi danishib-danishmamaq haqqinda tereddud kecirdirdim. Ona yazdigim mesaj impulsiv bir hereket idi, emosiyanal halimda verilmish bir qerar idi. Hec vaxt boynuma almaq istemesem de, Leylanin reaksiyasindan, daha dogrusu, qinagindan qorurdum. Sehv etdiyimi ozum cox yaxshi anlayirdim. Leylanin sesi fikirlerimden ayirdi meni:
- amma nahaq yere yalandan evleneceyini dedin Emile. Ustu acilanda pert olacaqsan.
Bashimi ashagi salib derinden nefes aldim:
- Voobshe-to (eslinde) acilmayacaq ustu.
- Nece yeni?
- Cunki Bahadurun tekliini qeblu etmishem. Evlenirem onunla.
- ne? ciddi deyilsen, he? Hansisa bir axmaga aciq vermek ucun bashqasiyla

[1] 2 3 ... 32 >>