incitmeyeceyini bilirdim.
- Anara bax, her gun meni ishde gorur, amma bu xeberleri hec demir.
- Birinci, men sene demek isteyirdim, ona gore.
Belelikle, sohbet ede-ede seher acilmish, men Leylani da goturub toy hazirliqlari ucun magaza alish-verishlerine cixmishdim.
Aradan bir hefte kecmishdi. Toya platye tapmamagim meni deli edirdi. Hansi magazaya giriremse, ya cox enli, cox zerli-bezekli olurdular ve men de elesini istemirdim. Bir terefden de havalar soyuyurdu, hemin qishi cox soyuq proqnozlashdirirdilar ve eger toyum gunu qar yagsa, deli olacaqdim, yeqin. Anam da bir terefden.. 500 nefer qonagin sozu-sohbeti hele de davam edirdi, indi de cehiz meselesini atmishdilar ortaya. Bele ki, toydan sonra onsuz da men de Moskvaya gedeceyimden, ora ozumle beraber hec ne aparasi deyildim. Illerdir Bahadur ayri yashadigindan, Bakidaki evinde de her shey vardi. Medea xanim israr edirdi ki, hec ne almaq lazim deyil. Anam ise tersliyinden el cekmirdi ki, "yox, cehizsiz gelin olar? ne deyerler bize?". Bu soz-sohbet de heftelerdir, davam edirdi.
Anamin "kenardan baxar ne deyer?" heyat prinsipinden bezmishdim artiq. 5-ci gun ishden tez icaze alib fotoqrafla danishmaliydim. Bu azmish kimi hele bir anamin "toy gununun konsepti" ile bagli notasiyasina da qulaq asmali olmushdum, anam esas rengleri benovsheyi istese de, Medea xanim gumush rengine israr edirmish, bu da bunlarin yeni mubahise movzusu imish. Heqiqeten, bezmishdim. Toyu olan mendim ve menim vecime de deyildi ne toyun konsepti, ne dekorun rengi, ne de ki, bashqa bir shey. Bu vaxt da Bahadur zeng etmish, ve men hemisheki kimi hirsimi ona tokmushdum. Aglim "onun ne gunahi var?" dese de, dilimde "senin ne vecine? oturmusan Moskvada. hec neden xeberin yox. Burda esebleri korlanan menem. Toy da istemirem, fotoqraf da istemirem, hec ne istemirem. El cekin menden" kimi xoshagelmez sozler demishdim, Bahadur meni sakitleshdirmek istese de, qulaq asmayib telefonu sondurmushdum.
Bir az kecmish Leyla mene zeng vurub axsham

<< 1 ... 25 26 [27] 28 29 ... 32 >>