Bir qız olur. Çox gözel ve çox valehedici. 18 yaşına gelib çatmış qız heç vaxt sevgi haqqında düşünmeyib ve sevginin ne demek olduğunu bilmir. O, universitete daxil olur. 15 sentyabr 2oo8ci il, tam ferqli mühit ve tam ferqli insanlar, yeni, onun yeni telebe yoldaşları. Evvelce telebe yoldaşlarını tanıyır. Günler keçdikce telebelik de adileşmişdi. Artığ o, birinci smestri bitirmişdi. İkinci smestrden de günler getmekde idi. Lakin o, bir anda heç gözlemediyi bir hadiseyle rastlaşır. Qrup yoldaşlarından biri qeribe olsada ona mektub yazmışdı. Sevgi mektubu. O, mektubu oxuyur ve sonunda yazılmış şeir onun xoşuna daha çox gelir. Qız hemin şeri öz gündeliyine yazır. Seheri gün universitete gelende oğlanı görmür. Çünki oğlanın ailesi başqa bir şeherde olurdu ve öz ailesinin yanına getmişdi. Oğlan hem de düşünürdü ki, bir aylığ yoxluğu qızı düzgün qerar vermeye kömek eder. Bu hadisenin görünen terefi idi. Eslinde oğlanın üreyi xeste idi ve o müalice üçün getmişdi. Bir aydan sonra oğlan da geldi ve artığ adi qrupyoldaşı kimi gördüyü birisine baxışları deyişmişdi. Qız oğlanla qrup daxilinde daha çox ünsiyyetde olsa da ona cavab barede heç ne demirdi. Bu şekilde bir ay da keçdi. Nehayet oğlan cesaretini toplayıb qızla üz-üze danışmaq qerarına geldi. Ders çıxışında o, qıza yaxınlaşdı ve danışmağ istediyini bildirerek qızdan icaze istedi.

Oğlan:-Mene nese demek istemirsen?
Qız:- Ne barede?
Oğlan:-Sene olan duyğularım barede.
Qız:-Bilmirem ne deyim.
Oğlan:-Ya he de yadaki yox.
Qız:-Bilmirem.
Oğlan:-Yox demek isteyirsense çekinme, birde seni narahat etmerem.
Qız:-Olar sabah deyim cavabımı?
Oğlan:-Olar.

Sağollaşıb ayrıldılar. Seher olur ve oğlan artığ eşideceyi cavabı hiss etdiyinden derse sevincli getdi. Ders başlaydı. Oğlan hele de cavabı gözleyir sebrle. Onun eşitdiyi cavab onun heyatı sevmesine sebeb olmuşdu. Sevgi dolu günler keçir ve onları sevgisi daha da böyüyürdü. Artığ ikinci smestr de başa çatdı ve onlar sonuncu imtahanda bir-birilerine daha çox yaxın

[1] 2 3 >>