yola dushmeye vadar olublar. Lakin, muhafizechi Kazimlinin dediyine gore, onlardan birinin mobil telefonunu seslendi. Hemin adam zenge cavab verib danishanda “Boss” sozunu ishledib. Hemidzade ize chox yaxshi dushmushdu. Lakin, onun vaxtsiz olumu emeliyyatini yaimchiq qoydu. İshi davam etmeye bashlamishiq. Dushunurem ki, Hemidzadenin olumunde de, “Boss”un eli var. Emeliyyati... - Emeliyyati men aparacam. – deyerek, Oktay, shobe reisinin sozunu kesdi. - Siz? – Agayev teeccuble Qafarovun uzune baxdi. – Bagishlayin, Qafarov. Size chox boyuk hormetim var. Amma, mene emr gelmemish, ishi ne size, ne de bu bolmeden kenar bashqa bir ishchiye tapshira bilmerem. İcazem yoxdur ki... – Agayevin sozu yene yarimchiq qaldi. Bu defe, masanin uzerindeki, yalniz dovlet muesselerine mexsus choxduymeli sheherlerarasi telefon aparatinin chalinan zengi buna sebeb oldu. Agayev desteyi qaldirib cavab verdi. - Alo. – Bir qeder susdu. CHunki, xettin o biri ucundan danishan adami dinleyirdi. – Aydindir. Oldu. Bash ustune. – Bunu deyib, desteyi yere qoydu ve Oktaya baxib dedi: - Emeliyyat sizindir, Qafarov. Ey, sen kimsen? Otaqlar, sanki, genishlenmishdi, boyumushdu. Ureksixici bir genishlik idi bu. Boshluq var idi. Boyuk bir boshluq, chatishmamazliq. Tamara bu boshlugun ichinde narahatliqla dolashirdi. Sanki, ozunu tek, zeif, dayaqsiz hesab edirdi. Her defe Nicata baxdiqda, ozu kimi, onun da dayaqsiz oldugunu dushunurdu. Odur ki, oglunu bir muddetlik bacisi Yeganeye tapshirmishdi. Daha dogrusu, bunda esas meqsedi bu idi ki, Nicat onun aglamasini, uzuntusunu gormesin. Qorxurdu, psixi tesir alar oglu. Ne gorub ki hele. 8 yashi teze tamam olmushdu. Dogurdan ha. 8 yashi tamam olmushdu. Hemin gunde Elxani oldurduler. Bu o demekdir ki, bir daha ogluna tenteneli dogum gunu qonaqligi vere bilmeyecek. Bir daha, dogum gununde atasi ona hediyyeler ala bilmeyecek. - Eh.. Niye bizi tek qoyub getdin? Bu sual, Tamaraya bir qeder qeribe gorundu. Tek qoyub getdi. Bu, indi ne qeder dehshetli bir soz idi onun

<< 1 ... 3 4 [5] 6 7 ... 9 >>