kenarda durub merhum Elxan Hemidzadenin mezari bashinda goz yashi axidan bacisina tamasha edirdi. Tamara Salavat chekib, dodaqucu Fatihe suresini oxudu. Sonra, mezara baxib danishmaga bashladi: - Sene olan hisslerim o qeder guclu, o qeder temiz idi ki, dile getirmeye bele qiymirdim. Belke de, daima menden bu etirafi gozlemisen. – Tamaranin gozlerinden yeniden yashlar suzulmeye bashladi. Sesi titreyirdi. – Ozumu chox gunahkar hiss edirem qarshinda. Bilirem, indi meni ne duyur, ne de eshidirsen. Amma, chox isterdim eshidesen. Men seni chox sevmishem. Hemishe de seni sevecem. Rahat yat. Menden nigaran qalma. Bu vaxt, mezarliqdan kenarda bir- birinin ardinca iki atesh sesi eshidildi. Sonra, qishqiriq ve “Qach” sozunu eshitdiler. Her ikisi diksinib ses gelen terefe, mezarligin darvazasina teref baxdi. Darvaza ele de uzaqda deyildi. Tamara onde, Yegane ise arxada, darvazaya teref addimlamaga bashladilar. Yegane heyecandan sanki yarilacaqdi az qala. Darvazadan chixarken dehshete geldiler. Yerin ishiq dushen hissesinde qan izleri aydin shekilde gorunurdu. Birden mezarligin yaxinligindaki kolluqdan xishilti eshitdiler. - Ey, kim var orda? – Tamara seslendi. Xishilti derhal kesildi. Lakin Tamara hiss etmishdi ki, orada kimse var ve bu az evvel silahdan atesh achan hemin adamdir. - Gel qachaq burdan. – Titreyen Yegane bacisinin qolundan yapishdi. Lakin, Tamara qorxmadi. Ona ele geldi ki, bu adam onlar uchun tehlukeli biri deyil. Odur ki, yene chagirdi: - Ey, eshitmirsen? Seninleyem. Kimsen? Bu vaxt, hemin yerde xishilti yene eshidildi. Kollarin arasinda gizlenen adam chole chixdi. Uzunde qara rengli parchadan maska var idi. Bashinda qara shlyapa, eyninde qara pencek ve shalvar, ellerinde ise qara elcek var idi. Bu qara geyimli adam sag elinde silah tutmushdu. Bunu goren Yegane kekeleyerek qishqirdi: - Bu.. Bu odur. Qachaq. Her ikisi qachmaga bashladilar. Arxadan bir neche atesh achildi. Lakin, qadinlar dongeni sag-salamat donub keche bildiler. Her ikisi dayanmadan,

<< 1 ... 6 7 [8] 9 >>