girdi, sorushdular: - Sen nece geldin bura? Qonaqlar ashagidadirlar. - Bilirem, bir adam tapmadim ki, mene su getirsin, mecbur olub ozum dushesi oldum bura. - Tez! Tez! Get buradan! SHah bizim canimizi alar senden oteri. - Yaxshi, yaxshi! Suyumu ichim gedirem. Eyni zamanda ashagidakilar artiq yemeklerini bitirdiler ve ish baresindeki sohbeti davam etmek uchun shahla birlikde onun ish kabinetine daxil oldular. Oglan ise hele de o qizin maraginda olub ayaq yoluna getmesi behanesi ile aradan chixir. Hech kim gormediyi halda bash pillekanlarla yuxariya chixir, bu zaman da bu qiz bash pillekanlarin sag terefinde olan koridor ile o biri pillekanlardan chixaraq oz otagina dogru gedirmish. Birden oglani gorur, amma artiq gecdir. Bashini ashagiya sallayaraq suretli addimlarla oz otagina dogru gedir. Oglan qizin qolundan berk tutub deyir: - Sen kimsen? SHahin neyisen? - Burax qolumu! - Yox sen de kimsen, o zaman buraxacam. Adin nedir? - Burax dedim! - Adin? - Sara! He! İndi burax gedim, hech kime de meni gorduyunu deme! - Dememishdim, demeyecem de. Menim de adim Artur. - He! İndi qoy gedim ne qeder bashim belali olmayib. - Diqqetle qulaq as! Sabah gunortadan sonra seni evinizin yanindaki meshelikde gozleyecem, orada hech kim gormez bizi. - Men gelmeyecem! Sara qachdi otagina. Hemen gunu shah qizda nese qeribelik hiss etdi, amma qiz vacib bir shey olmadigini soyledi.

Ardi var...

<< 1 [2]