çata bilmeyeceyini anladı. Qaçmağa
başlayıb, ona çataraq qolundan tutub özüne çekdi.
Tenginefes halda az qala qucağında olan qızın
ürkek gözlerine baxıb gülümsedi. Çox yaxın
olduqları üçün qızın qorxudan titrediyini hiss ede
bilirdi. Onu sakitleşdirmek üçün nese demek
istesede, ürkek gözlerinde ele tutulub qalmışdıki,
gücle nefes alırdı. Sonra özünü toplayıb pıçıldadı:
-Qorxma... Adın nedi senin balaca?
Qız hele biraz qorxsada, "balaca" sözüne esebleşib,
qaşlarını çatıb dedi:
-Men balaca deyilem!
Murad onun sözüne azca gülüb:
-Balacasan axı. Göresen evde senin payını kim
yeyirki bele balaca qalmısan?-deyib gülümseyerek
gözlerine baxdı.
Heqiqeten kenardan baxdıqda iri, ezeleli Muradın
qolları arasında Benövşe olduqca cılız görünürdü.
Özüde bunu başa düşse de, bu yaraşıqlı oğlanın
ona "balaca" demesi qüruruna toxunmuşdu. Bu kimi
düşüncelerle gözlerini ondan qaçırmağa çalışırdıki,
birden sanki ayıldı. Az qala qucaqlaşmış veziyyetde
biri onları görse, adına neler deyilmezdi...hele
onsuzda onu döymeye behane axtaran atası...
Bexti getirmişdiki mekteb çox uzaqdaydı ve yolu
bağların
arasından keçirdi. Lakin buna arxayın ola
bilmezdi... Ağlına gelen qorxunc fikirlerden diksinib,
bütün gücüyle oğlanı iteledi. İti addımlarla yoluna
devam edirdiki birden dayandı. Geriye çevrildikde
oğlanın ona teeccüble baxdığını görüb qeyri-ixtiyari
gülümsedi. Birden özüne gelmiş kimi ciddileşerek:
-Men balaca deyilem! Sen kiminse payın yeyib,
bele div boyda olmusan.-deyib esebi şekilde
çevrilib yoluna devam etdi....
Murad eşitdiklerinden donub qalmışdı. Birden qeh-
qehelerle gülerek öz-özüne danışmağa başladı:
-Div kimi? Menem div? Eybi yox balaca. Men
divemse, sen de menim cırtdanım olarsan, seni
yeyerem...
İndi 6 ay sonra o oğlan gülümseyerek Benövşeye
baxırdı...yene... Bilmirdi buna sevinsin, ya
esebleşsin. Tek bildiyi 6 ay boyunca her gün o
Böyük çinarın yanından keçerken ümidle ona
gülümseyerek baxan oğlanı görmek istediyi idi.
Donub

<< 1 2 [3] 4 >>

v7117v [OFF] (27.06.2013 / 09:40)
Bu hekayeni oxumuwam .( yenisi yoxdu?