ßölüm 2 “Susqun…”
İndi 6 ay sonra o oğlan gülümseyerek Benövşeye
baxırdı...yene... Bilmirdi buna sevinsin, ya
esebleşsin. Tek bildiyi 6 ay boyunca her gün o
Böyük çinarın yanından keçerken ümidle ona
gülümseyerek baxan oğlanı görmek istediyi idi.
Donub qalmışdı ne edeceyini bilmeden, lakin uzun
müddet oğlana baxdığını anlayıb utancdan qızardı.
Başını aşağı salıb
sakitce yoluna devam etdi. Asta-asta addımlarken,
sebebini bilmese de, oğlanın onu dayandırmasını
arzulayırdı. Öz-özüne: "ALLAHım onu birde göre
bilecem? Nolar dayandırsın, ya da yox heç ne
demesin. Of! Ne olub mene bele?"-deye pıçıldarken
arxadan gelen sesden donub qaldı...
...arxadan gelen sesden donub qaldı. Kimse 5-6
addım arxasında dayanıb gülürdü. Benövşe bu
gülüşü tanıyıb esebilikle geriye çevrildikde,
gözlediyi kimi hemin oğlanın ona baxıb güldüyünü
gördü. Qezeble nese demek istesede özünü
saxlayıb, başını aşağı saldı. Qarşısındaki oğlan
Benövşenin esebleşdiyini anlamış kimi susdu. Bir
addım ona yaxınlaşıb dedi:
-Öz-özüne ne danışırsan balaca?
Benövşe oğlanın onun dediklerinin hamısını
eşitdiyini düşünüb qızardı. Bir anlıq ne deyeceyini
bilmedi...
Murad qarşısındaki qızın qızardığını görüb
gülümsedi. "Eh balaca, utananda daha geşeng
olursan. Kim olduğunu bilsem birce, bir ömür
menim olacaqsan"-deye düşünüb, soruşdu:
-Adın nedi balaca?
Qız başını qaldırıb qezeble ona baxaraq:
-Men balaca deyilem! Adımdan sene ne?-deyib
geriye çevrilib, az qala qaçaraq getdi.
Murad bir anlıq donub qaldı. Sonra özüne gelib iti
addımlarla qızın arxasıyca getdi. Amma o qız
çoxdan ağacların arasında itmişdi. Durmadan ora-
bura qaçıb qızı tapmağa çalışırdı, sonunda yorulub
...arxadan gelen sesden donub qaldı. Kimse 5-6
addım arxasında dayanıb gülürdü. Benövşe bu
gülüşü tanıyıb esebilikle geriye çevrildikde,
gözlediyi kimi hemin oğlanın ona baxıb güldüyünü
gördü. Qezeble nese demek istesede özünü
saxlayıb, başını aşağı saldı. Qarşısındaki oğlan
Benövşenin esebleşdiyini anlamış

[1] 2 3 ... 5 >>