şübhelendiyiniz kimse var? Axı qardaş, dost olmusunuz...
İlqar esebi halda başını geriye atdı:
−Ele en pisi de odur ki, onun düşmeninin kim ola bileceyi heç ağlıma da gelmir. Heç kese pisliyi deymemişdi. Heç kesin çöreyini almamışdı, incitmemişdi.
Rauf el çekmek istemedi:
−Bes heç olmayıb ki, kiminlese anlaşılmazlıq, ya da başqa bele nese olsun? Meselen, razılığa gelmemek kimi. Ya da belke ele şexsi mesele olub ki, hetta size de demeyib? Ola bilmezdimi?
İlqar azacıq düşünüb, alnını ovuşdurdu. Yaraşıqlı qametini düzeldib, tutqun halda dedi:
−Bu istisna deyil. Çünki, Elçin menimle ne qeder yaxın olsa da, ümumilikde qapalı adam idi. Bir problemi de olanda çalışardı özü hell elesin, heç kesi narahat elemesin. Ele meni de bu narahat edir. Heç cür ağlım kesmir. Eger kiminlese düşmençiliyi olubsa da, bunu mene demeyib. Deseydi en birinci hemin adamı axtarardım da.
Rauf stola dirseklendi:
−Bes hebs olunan şexsle mübahisesi olduğunu kim demişdi?
−Bu çox sade olub. Avtomobilleri qaytarmağa gelende mübahise yaranıb, sonra dava düşüb. İşçilerin yanında olubmuş. Ne yaxşı ki, yeznelerim de yanında olub, sakitleşdiribler. Hemin adam da Elçini hedeleyib ki, “Bunu bele qoymayacam, peşman olacaqsan!”. Mene xeber çatanda Elçine dedim ki, her ehtimala qarşı polise xeber versin, etiraz eledi. Bele şeylerle arası yox idi rehmetliyin.
Udqundu. Qeherden boğazı göynedi. Qardaş evezi birini itirmişdi. Rauf diqqetle onu süzüb fikre getdi... İlqar başını qaldırıb diqqetle Raufun gözlerine baxdı:
−Ne deyirsiniz, bacararsınız?
Rauf gözünü mechul nöqteden çekmeden soruşdu:
−Hemin şexs merhumu hedeleyende orada başqa kimler olub?
İlqar teeccüblendi:
−Nece meger?
−Soruşuram.
−Başqa adam olmayıb. O aralar alverin zeif vaxtıdır, ona göre de müşteriler az-az görünürdü. Mübahise olanda ancaq sürücü, cangüden, bir de satıcılarımız olub.
−Bir de yezneler. - Rauf xatırlatdı.
−He, başqa heç kes. Tekce özümüzküler.
Rauf yüngülce burnunu çekdi:
−Hm, aydındır. Siz

<< 1 ... 25 26 [27] 28 29 ... 101 >>