da itirdin, qadınları da alçaltdın. Get, bacarsan xoşbext ol!” Kino kadrları kimi bir-birini evez eden şirin, eyni zamanda acıdan-acı xatirelerini beyninden qovmaq istedi. Evlen deyirler. En pak bildiyin, tanıdığını sandığın biri bele çıxandan sonra, başqalarına nece inansan axı? Nece tapasan özüne layiq olanı?
Birden-bire Mayanı xatırladı nedense... Amma heç ne duymadı, heç ne hiss etmedi. Sadece haradansa, birden-bire yadına düşdü... Yeqin onun da isteyi bütün qızlar kimi varlı adamla aile qurmaq, var-dövlet içinde yaşamaqdır. He de, hamı kimi! Amma ümumilikde qeribe qızdır. Hele özüme ne qeder acığım tutdu. Nece oldu ki, ona yazığım geldi. Yeni, bele hessas olmuşam?! O gül istedi, ala bilmedi ancaq. Pulu çatmadı. Ne olsun, başqasını alacaqdı. Onun meyusluğu meni nece yoldan çıxardı?! Onsuz da anasına verecek hemin gülü. Özü de başa düşdü ki, anasını nezerde tutub almışdım. Neyse, bu qız hardan düşdü yadıma..." – Özünü qınadı. Qalxıb vanna otağına keçdi. El-üzünü soyuq su ile yudu. Azacıq gözüne tökülmüş saçlarını yaş elleri ile geriye hamarladı. Boynuna su çekdi. Suyun temasını hiss etdikce, ele bil bir az rahatlaşırdı. Telefonu seslendi. Öz-özüne deyindi, “Allah xeyir elesin!”
−Beli?!
−Salam Rauf, İlqardır.
−Salam, tanıdım.
−Men ofisdeyem. Arxanca adam gönderirem. Yarım saata orada olacaq.
Rauf etiraz etdi:
−Özüm gelecem.
−Tapa bilersen?
−Taparam.
−Yaxşı, onda gözleyirem.
Otağa keçib qurulandı. Telefonun melodiyası tekrar seslendi. Gizledilmiş nömreden zeng vururdular. Elxanı xatırladı.
Bezen xaricden vurulan zengler gizli nömre kimi görünürdü.
−Beli?!
−Raufdur?
−Beli!
Danışan adamın sesi çox boğuq gelirdi. Hiss olunurdu ki, sesini deyişmeye çalışır. Hetta deyesen ağzına desmal da tutub.
−Yaşamaq gözeldir?
Rauf söhbeti uzatmağa çalışdı:
−Berkden danışın! – celd noutbukun arxasına keçdi.
−Deyirem, yaşamaq gözeldir? - Raufun onu eşitmediyine asanlıqla aldanan namelum şexs esebi sesle tekrarladı.
Rauf barmaqlarını iti

<< 1 ... 48 49 [50] 51 52 ... 101 >>