hereketle klaviaturanın üzerinde gezdirdi, “Nömreme gelen zengi tecili araşdırın!”. Gönderme düymesini vurdu.
−Çox gözeldir. Duymaq isteyirsinizse, desmalı ağzınızdan çekin, boğularsınız... - Rauf temkinle dillendi.
Namelum sesin sahibi esebileşdi:
−Deyesen zarafat elemekden xoşun gelir haa...
Rauf gülümsedi:
−Elbette, ömrü uzadır.
−Amma men zarafatı xoşlamıram. Qulaq as, öz başına iş açma! Onsuz da heç ne alınmayacaq. Sonra deme ki, xeberdar elemedim...
Namelum adamın hede-qorxusu Raufu hövseleden çıxarmırdı, eksine onunla söhbeti uzadaraq hem vaxt qazanır, hem de qatilin nece herekete geldiyinden hezz alırdı.
−Eksine, men de sizi xeberdar edirem, özünüzü nahaq yere yorursunuz. Çox nahaq.
Boğuq ses bir az xırıldadı:
−Özüne çox güvenme!
Rauf noutbukun ekranında görünen mesajı açdı: “Zeng şeher telefonundan vurulub. İçeri şeher metrosunun yanından. Telefonunuz dinlenilir. Zengi uzatmağa çalışın. Adamlarımız gönderilib”.
Rauf ani susub, dillendi:
−Hm, niye düşünürsünüz ki, heç ne eleye bilmerem?
Amma deyesen reqib şübhelenmeye başladı:
−Men sözümü dedim! – deyib, desteyi asdı.
Rauf celd telefonu rehberindeki nömrelerden birini yığdı:
−Celd olun, elaqe kesildi.
−Göndermişik. - kimse aramla cavab verdi - ehtimalında olan biri var?
−Bir onu bilirem ki, pis adamdır. – Rauf gülümsedi.
−Ehtiyatlı ol!
−Telefonuma qoyulan dinlemeni qaldırın.
−Yaxşı.
Üç deqiqeden sonra mesaj geldi: - “Hedef uzaqlaşa bilib”. Gödekçesini geyinib olduqca sakit dedi:
−Qoy uzaqlaşsın. Dünya küredir, yene rastlaşacağıq...
***
Maşını böyük, büsbütün şüşeli bir binanın qarşısında saxladı. Qapıda dayanmış iki “nehengin” arasından keçmek istemedi, onsuz da imkan vermeyecekdiler. Amma ele bu vaxt bayaqdan Raufu gözleyen İlqar onun geldiyini pencereden gören kimi, qapıçılara onu buraxmaq emri verdi. İçeri kifayet qeder bahalı materiallarla temir olunmuş ve ele bahalı da mebel ve avadanlıqlarla temin edilmişdir. Liftle yuxarı mertebeye qalxdı. Qebul

<< 1 ... 49 50 [51] 52 53 ... 101 >>