inandırdılar...
Efqan heç ne başa düşmeyerek çiyinlerini çekdi.
* * *
Maya artıq dördüncü defe idi ki, müellimine zeng vururdu.Hazırlıqdan gelenden sonra axşam baxıb görmüşdü ki, tapşırıq defteri zalda qalıb. Fikirleşmişdi, sabah dersden çıxanda gedib götürer.
İndi Raufa ne qeder zeng vururdusa da, telefonu bağlı idi.Maya deyindi:
− Bes indi neyleyim? Sabaha hazırlıq var, defter de orda. Deyecek ki, hele ilk günden bele mesuliyyetsizsen.
Efsane teselli vermek istedi:
− Ne edesen bes? Seni ele pert etmeyinin qarşısında özün yaddan çıxmamısan, hele
şükr ele.
Maya mezemmetle refiqesine baxdı:
− Sen de ki. Ne de olsa, ilk növbede şagirdem.
− Hemişe özünü günahkar çıxar.
− Öz sehvini tutmayanın başqasında sehv axtarmağa haqqı yoxdur! – Maya atasının hemişeki sözünü tekrarladı.
− Pah, başladı da filosof.
Maya zarafatı tutmadı:
− Bes men neyleyim?
Efsane birden döndü:
− Belke gedek zala? Zeng etmeyin menası yoxdur.
− Ne danışırsan? Özüne xeber elememiş? Belke heç orda yoxdur?!
− Bes harda olacaq ki?!
Maya başını buladı:
− Ele söz deyirsen. Bu adamın dersden başqa işi-gücü yoxdur?
Belke ya evdedir, ya sevgilisinin yanında... – gizli qısqanclıqla dedi.
Onun udqunması Efsanenin gözünden qaçmadı. Mayanı sınamaq istedi:
− Yeqin qeşeng qız olar. Ele yaraşıqlı oğlan ele-bele qıza yanaşmaz ki...
Maya qaş-qabağını tökdü:
− Bize ne. Onun heyatını araşdırmıram ki. Mene ders lazımdır.
− Gedek zala.
Maya ciddileşdi:
− Bilirem seninki nedir... Men heç yadına düşmürem, seni zal maraqlandırır, guya bilmirem?!
− Yox, hem bu, hem de o... – güldü.
* * *
Zal açıq idi. İçeride yene de meşq keçirilirdi deyesen. Sıxıla-sıxıla içeri girdiler. Onlara teref gelen gövdeli oğlanı görüb Maya astaca Efsaneye pıçıldadı:
− Sen deyersen de.
Efsane etiraz etmek istedi, amma oğlan artıq onlara çatmışdı:
− Ne lazımdır?
Efsane gözucu Mayaya baxdı:
− Rauf müellim yoxdur?
− Neyleyirsiz Rauf müellimi? – oğlan azacıq sezilecek istehzayla dedi.
Xüsusi vurğunu sezen Maya

<< 1 ... 52 53 [54] 55 56 ... 101 >>