çıxarmış. Atası sağ olsaydı, hele ondan da şübhelenerdin.
Rauf ciddi ve temkinle emr etdi:
− Danışığınıza diqqet edin!
Mirehmed onu diqqetle süzüb, özünü yığışdırdı:
− Bes sen gelib yaralı yerimizi qazıyırsan, hele bir diqqet de isteyirsen. Qardaşım, dostum, ezizim ölüb, meni şübheli adam kimi istintaqa çekirsen. Niye esebleşmemeliyem?
Rauf gülümsedi. Hem de ürekden gelen bir kinaye ile:
− Çox teeccüblenirem, çox... Bura gelenden sonuncu danışdığım adam sizsiniz. Amma hamı eyni sualı verir. "Men onu niye öldürmeliydim?" Heç men kimese dedim ki, onu sen öldürmüsen? Men öz işimi görürem. Ortaq mexrece gelmek üçün hamınızla danışmalıyam, etraflı melumatlanmalıyam. Meger şahid qisminde dindirilenlerin hamısını mehkemede qatil adlandırırlar?!
Mirehmed sesine mülayim ton verdi:
− Rauf, gel sen incime. Hamımız bu hadisenin şokundan hele de özümüze gele bilmemişik. Ona göre sinirlenirik, tez coşuruq, - elini kresloya dayaq edib, qalxdı– başqa sualın yoxdursa, menim işim var.
Rauf gülümsedi:
− Eslinde sualım çoxdur, lap çox... Gedin! – deyib elinde qaraladığı vereqe ne ise anlaşılmaz şekil çekdi. Daha çox silah şekline benzeyirdi...
Mirehmed qapıdan çıxanda, qapı ile divarın arasında dayanıb geri baxdı:
− Amma, menden sene meslehet! Qatil tapılıb. Özünü nahaq yoracaqsan...
Rauf başını döndermeden ucadan dedi:
− Meslehetinize göre teşekkür.
Binadan çıxanda telefonu işe saldı. Ne qeder cavabsız zeng gelmişdi. Aytac ile ayrılandan beri demek olar ki, aile üzvlerinden başqa zeng edeni yox idi. Tesadüf işler nezere alınmasa. Ona göre de zengler ona qeribe geldi. Ekrana gelmiş mesajı oxuyanda ise dodaqaltı mızıldandı:
− Görecek günlerim qarşıdadır da...
* * *
Çay süfresine tezece eyleşmişdiler ki, anası otağa gedib,elinde nese qayıtdı:
− Senuberin qızını nişanlayıblar, bu da şirnisidir. Maya üçün gönderib. – bezekli kağıza bükülmüş şokoladı Mayaya uzatdı.
Maya teeccüblendi:
− Doğrudan? Ne vaxt?
İrade xanım xalatının yaxasını düzeltdi:
− Dünen. Deyir heç

<< 1 ... 54 55 [56] 57 58 ... 101 >>