neden keçmeli olsam da. Seni ifşa edecem. Quldur! Eceb maskalanıb, müellimdir guya. Fizikanı yaxşı bilmeyinden mahir istifade edir.
− Yaxşı, olsun... Size nece rahatdır. - Maya dillendi.
Rauf gücle sezilecek istehza ile:
− Yaman çox fikirleşdiniz.
Maya inadla ona baxdı. Sesinde bir amansızlıq, dönmezlik var idi:
− Elbette, fikirleşmeli çox şey var.
− Hm, meselen?
− Meselen, menim huşumu ne ile, nece ve niye apardığınız...
Diqqetle müelliminde en xırda baş vere bilecek deyişikliye göz qoydu.
Rauf ele bil deyilenleri eşitmedi. Maşını dolanbac yola dönderdi. Arada süren qısa sükutu onun zehmli sesi pozdu:
− Maya, sen detektive çox baxırsan? – birden “sen”e keçdi.
Maya başını buladı:
− Meni azdırmağa çalışmayın. Men yaxşı bilirem ki, iradem möhkemdir. Gerek ele dehşetli bir hadise baş vere ki, huşumu itirem. O ki qala bu.
− Azdırmıram. - qızın mentiqi onun xoşuna gelmişdi, bu yaşda her kes bele inadcıl, ağıllı, düşünceli olmur, etiraf etmek istemese de qız onun gözünde yükselmişdi. - Soruşuram, detektive çox baxırsan?
− Tutaq ki, eledir. Ne ehemiyyeti?
− Onda de, eger menim sene etdiyimi hansısa bir filmde görseydin,ne mena çıxarardın?
Maya geri çekilmek istemedi:
− Demeli, neyise gizledir. Özü de ciddi-cehdle.
− Belke qızı qoruyur? Özü de ciddi-cehdle! - gülümsedi.
− Demezdim. Qarşı cins hemişe öz menafeyini düşünüb. İndi de sizin müdafie
ehvalatınız yalnız öz xeyrinizedir. Buna eminem.
− Feministsen? – ciddi halda soruşdu.
− Xeyr, optimistem.
− Daha çox eqoist. – Rauf düzeliş etdi.
− Kimse ele qebul ede biler, - Maya incidi - amma eqoist deyilem!
Maşın blokun qarşısında dayandı. Rauf ona sarı baxmadan:
− Çatdıq, düşün.
Maya maşından enib, onun ardınca lifte keçdi. Liftin güzgüsünde qeyri-iradi Raufun üzüne baxdı. Bunu hiss eden Rauf da sert baxışı ile güzgüde onu süzdü. Ele güzgüdece toqquşan baxışdan Maya diksindi. Özüne baxdı. Vay, saçları qarışmışdı bir-birine. Çantasını yere qoyub, telesik saçını açdı ve barmaqları ile daraqlayıb,

<< 1 ... 66 67 [68] 69 70 ... 101 >>