Benövşe eşitdiklerine inana bilmirdi. 11 il anası da, özü de atasının "kağız" dediyi sened üçün çox eziyyet çekmişdiler. İndi ise atası onun bu arzusunu mehv edirdi. Amma elinden heç ne gelmezdi, ağlamaqdan başqa...
Bir qadının en böyük silahı göz yaşları imiş... Doğru bildiyimiz yalnışlardan biri. Ancaq güclü qadınların göz yaşları silahdır, çünki axıtdığı her damlanın intiqamını mütleq alacağını hamı bilir. Lakin zeif bir qadının göz yaşları, sanki taleyi kimidir. Bu an bele yarı qaranlıq otaqlarda, göz yaşı töken minlerle qadın var...

Benövşe de qapının ağzında ağlayırdı. 11 il atasının her tehqirine, döymesine dözüb getmişdi o mektebe. Tek onun yox, anasınında göz yaşları hesabına bitirmişdi o mektebi. İndi ise atası onun 11 illik arzusunu elinden almışdı. Son bir ümidle başını qaldırıb atasının gözlerine baxdı. Azacıqda olsa merhemet görmeyi umduğu gözler, buz kimi soyuq idi...yene. Taleyi ile razılaşmış Benövşe başını aşağı salıb, gözlerinden yaş axa-axa öz otağına teref gedirdiki birden qapı döyüldü. Benövşe arxasını çevirib atasına baxdı. Onun "aç" işaresinden sonra gözlerini elinin tersiyle silib qapıya yaxınlaşdı. Açdığı anda qarşısında hemişeki kimi ona gülümseyerek baxan Muradı görüb, qeyri-
iradi o da gülümsedi. Murad qaynatasının qapının arxasında olmasından xebersiz:
-Salam balacam-deyib, elini uzadıb Benövşenin elini tutmaq isteyirdiki, onun ürkek baxışlarından neyise anlayıb celd elini çekdi. Bir addım içeri keçdikde Vasif beyin içeride olduğunu görüb biraz tutuldu. Qaynatasından heç xoşu gelmirdi. (Cemile Memmedli) Bir anlıq Vasif beyin kin dolu gözlerine baxıb düşündü: "anlamıram... Bu adamın qızı Benövşe nece ola biler axı?. Bu adamın gözlerinden kin, nifret, paxıllıq yağarken, doğma qızı nece bu qeder mesum ola bilir?."
Özüne gelib elini Vasif beye uzadıb dedi:
-Salam Vaqif dayı.
Vaqif bey yaltaq bir ifadeyle Muradın elini tutub, dayanmadan sallayıb:
-Salam oğlum, Salam. Xoş gelmisen. Ne eceb gelmisen?-deyib sırtıqcasına

[1] 2 3 ... 42 >>