etdin.
-He gözelim. Bir-birimizin fikirlerini tamamlayırıq.
-Bele getse birazdan bizde sıxıcı cütlüklerden olacayıq.
-Sen her şeye deyinen, heç saçını daramayan esebi arvad olasan.
-Pah. Sende qarınlı, bığlı, ancaq televizora baxan kişi.
Benövşe onların yene mezeli bir şekilde dalaşmağa başladığını görüb, gülerek dedi:
-Siz çox maraqlısız. Yeqin romanlardakı kimi eşq yaşayıb evlenmisiz.
Aydınla Yasemen bu sözden yene gülümseyerek bir-birlerine baxdılar.
Yasemen:
-Eslinde bizim sevgi hekayemiz qeyri-adi olub. Heç vaxt normal sevenler kimi davranmamışıq. Ne qeder sevsekde, inadımızdan, qürurumuzdan el çekmemişik. Sevgimiz uğrunda başqalarıyla yox, özümüzle mübarize etmişik.
Aydın:
-Sonunda qalib geldik.-deyib gülümsedi.
Yasemen Aydına baxıb, gülümseyerek gözlerini süzdürdü. Benövşenin onlara maraqla baxdığını görüb:
-Senin meselene geldikde, mübarize et. Qayıt kendine, intiqamını al. Qoy seni incidenlerde, itirenlerde peşman olsun. Bezilerinin sonraki peşmançılığının faydası ola biler. O oğlanıda biraz süründür. -deyib göz vurdu.
Aydın Yasemenin gözlerindeki qığılcımı görüb, süni teessüfle başını yelleyib dedi:
-ALLAH o oğlana sebr versin. Yasemen meslehet
verdise, demeli o oğlanın çekecekleri var.
Yasemen Aydına esebilikle baxıb gözlerini süzdürse de, heç ne demeyib Benövşeye baxıb soruşdu:
-He, ne deyirsen?...
Susqun ßölüm 14

Murad öz yatağına uzanıb fikre getmişdi. Bu 4 il erzinden anası ne qeder onu bacısı qızı ile evlendirmek istesede, her defesinde cavabı sert baxışları ile vermişdi. Onsuzda qapalı ve ciddi xarakteri olan Murad, daha da qaşqabaqlı olmuşdu. Her şeyi anladığı üçün anasıyla mecbur olmadıqca danışmırdı. Eger bacısı olmasaydı, eve heç gelmez, şeherde işine yaxın ev tutub yaşayardı. O bu fikirler içinde boğularken, birden otağın qapısı açıldı. Alagöz xanım içeri girdikde düz qarşısındakı yataqda uzanan oğlunu gülümseyerek seyr etdi. Gözünü yumub, özünü yatmış kimi gösterdiyini bilirdi. Uşaqlıqdan bele idi,

<< 1 ... 19 20 [21] 22 23 ... 42 >>