öz hökmünü yere qoymayıb, az qala qışqıraraq dedi:
-Senin burda ne işin var?!
Benövşe kinaye ile gülümseyib, bir addım qabağa gelib barmağını yuxarı qaldırıb "sus" işaresi gösterek pıçıldadı:
-Sakit Alagöz xanım. Mektebdeki uşaqları qorxudacaqsız.-deyib düşündü "artıq qışqıraraq ancaq balaca uşaqları qorxuda bilersiz"
Alagöz xanım sanki Benövşenin düşündüklerini anlamış kimi qezebden esmeye
başladı. "Seni bura geldiyine peşman edecem"-deye düşünüb:
-Demek yeni müellim sensen. O boyda nazirlikde oturanlar, niye fikir vermirlerki müellim diplomu verdikleri adam hansı yuvanın quşudu. Eybi yox, men bunun çaresine baxaram-deyib tehdidkar baxışlarla Benövşeye baxıb sinifden çıxdı.

Murad bayaqdan ustalıqla gizletdiyi heyacanla Benövşeye baxırdı. Öz ürkek Benövşesine vurulsada, indiki Benövşenin cesurca hereketleride xoşuna gelirdi. Anasının getmesinden istifade edib, ona bir addım daha yaxınlaşıb gözlerine baxaraq dedi:
-Seni görmeyime sevindim balaca.
"balaca" sözü Benövşenin qelbini titretsede, özünü o yere qoymayıb süni qezeble dedi:
-Men de gelmeyime sevindim. Men artıq balaca deyilem, yetkin bir insanam.
Sanki dediklerini isbat etmek isteyirmiş kimi ayaqlarının ucuna qalxmağa çalışması, Muradı son 4 ilde ilk defe gülümsetmişdi. Onun bu uşaqlığı, her zaman ciddi olan Muradın heyatına neşe qatan tek şey idi sanki. Murad bunu anlamış kimi Benövşeye elini uzatsa çatacaq qeder yaxınlaşıb dedi:
-Darıxmışdım senin üçün balacam...
Üreyinden onun olan qadını bağrına basıb, birde buraxmamaq keçirdi...
-Darıxmışdım senin üçün balacam.

Benövşe üreyini titreden bu sözlerinin sehrine qapılıb Muradın gözlerine baxırdı. Aralarında onsuzda az olan mesafe getdikce qısalırdı. Kenardan baxdıqda hündürboy, bedenli Muradla, onun yanında qısa ve cılız görünen Benövşenin arasında neçe illik, belke de esrlik sevginin, hesretin olduğu hiss olunurdu...

Murad elini qaldırıb Benövşenin onu deli eden saçlarını sığalmaq isteyirdiki, eli havada qaldı. Çünki

<< 1 ... 22 23 [24] 25 26 ... 42 >>