bilmedi". Bu düşüncelerle boğularken, yadına Firuzeni isteyen
uzaq qohumları düşdü. Bir toydaki uğursuzluğu, başqa toydaki şenlikle örtmek istedi. Eve geldiyi anda, zeng edib qohumları ile danışdı. Bu meseleni tez hell etmek üçün, ele sabaha teyin etdi aile arası nişanı. Her şeyi danışdıqdan sonra rahatlaşdığı anda, Firuzeye heç ne demediyi yadına düşdü. Eslinde buna ehtiyac görmesede, xala-xetrin qalmasın deye qızının otağına girib dedi:
-Hazırlaş. Sabah Akif dayının oğlu Raufla nişanındı.
-Ne?!

Anası heç ne açıqlamadan örtmüşdü qapını. Eslinde Firuze öyreşmişdi anasının onun heyatı haqqında qerar vermesine. Amma evlilik...bu başqa idi. Göz yaşları içersinde yastığının altındaki şekli çıxartdı. Esger formasında bir oğlan sanki ona baxıb gülümseyirdi. Titrek elleri ile fotonu sığallayıb pıçıldadı:
-Yox... Men sene söz vermişem Kenan. Anam ne etsede seni gözleyecem. 10gün qalıb.
Sonra celd ayağa qalxıb şkafdakı köhne çantasını götürdü. İçine 1-2 paltar atıb, sevgilisininde şeklini ehtiyatla qoydu. Penceredem tullanıb,bağ arası yollarla bu kendde tanıdığı ve inandığı yegane adamın evine teref gedirdi...

Benövşe sebirsizlikle döyülen qapını açdıqda qarşısında baldızını gördü. Onu en çox teeccüblendiren ise Firuzenin:
-Bağışla...-deyib ağlayaraq onu qucaqlaması idi. Heç ne demeden o da baldızını qucaqladı.
Eslinde yaşıd olan Firuze ile Benövşe bütün geceni yatmayıb söhbet etmişdiler. Firuze öz derdlerini danışdıqdan sonra, defelerle Benövşeden o vaxt susduğu üçün üzr istemişdi. Benövşede onu bağışlamışdı. (müellif: Cemile Memmedli) Özü evveller hemişe susqunken, indi tek günahı susmaq olan qızı nece bağışlamasın axı?

Murad bütün geceni bacısını axtarmışdı. Anası "men heç ne etmemişem"-dese de buna inanmırdı. Amma sebebi ne olursa-olsun bir qardaş kimi bacısının evden qaçması onu qezeblendirmişdi. Kend arası yollarla maşını sürüb bacısını axtararken uzaqdan Benövşenin evini gördü. Bacısının orda olmadığını düşünse de, hetta buna emin olsada

<< 1 ... 33 34 [35] 36 37 ... 42 >>