taleyi eyni olacaqdı deyesen, çünki o da Rusiyaya gedirdi. Amma meqsedler ferqli idi. O tüfeyli heyat üçün yox, öz heyatından, ailesinden, özünden qaçmaq üçün gedirdi. Düneni çox yaxşı xatırlayırdı. Maşını son süret sürüb eve gelmişdi. Anasının suallarına mehel qoymadan pullarını, senedlerini ve bir-iki paltarını çantaya atmışdı. Bir tek evden çıxanda, ayaq saxlayıb anasına baxmışdı.
-Men her şeyi bilirem. Niye öldürdün neveni?-demişdi.
Anasının:
-Senin yaxşılığın üçün oğlum-cavabından sonra, kinaye ile gülümseyib demişdi:
-Yaxşılığım üçün ailemi dağıtdın, körpemi öldürdün. Sağ ol ana. İndi meni de itirdin, hemişelik!
Son sözünü dedikden sonra halı pisleşen anasına baxmadan getmişdi.
İndi saatlar qalırdı onu mehv eden bu yerlerden hemişelik getmesine...
1 İL SONRA:
Bu il erzinde neler oldu? Alagöz xanım oğlunun gedişinden sonra güclü psixoloji travma aldı ve ruhi xesteler dispanserine gönderildi. O çox öyündüyü var-dövleti qızına verilse de, çoxdan esgerlikden qayıdan sevdiyi ile aile quran Firuze bununla maraqlanmadı bele. Rena ailesi ile bir yerde şehere köçdü ve indi tehsiline devam edir.
Qeribedir heyat, baş rolda olanlar eziyyet çekerken, arxa plandakiler kiçik yaralarla qovuşur xoşbextliye...

Benövşe... Benövşe müellimelik etmeye devam etdi. Onun Alagöz xanıma etdiklerinden sonra, her kesin canına qorxu düşmüşdü. Onun seyi neticesinde kende ilk defe 9-cu sinifden qız çıxarılmadı ve bir uşaq daha "gelin" adı ile satılmadı. Bütün bunlara sevinse de, her gün hesretle Muradı gözledi. Gelmeyeceyini bile-bile...

Yene çantasını sinesine sıxıb mektebe gedirdi. Uşaqlıqdan öyreşdiyi kimi, gözünü yere dikmişdi. Böyük Çinara yaxınlaşanda böyük bir ümidle başını çevirdi. Amma 1 il her gün olduğu kimi, bu gün de ona
gülümseyerek baxan "o" yox idi... İçini qovuran hesretle başını aşağı saldı. Gözlerinden bir damla yaş süzülürdüki...
-Sene ağlama demişdim axı balaca...
Benövşe bu sesden donub qaldı. Tanımışdı bu sesi, bilmirdi bu heqiqeten

<< 1 ... 37 38 [39] 40 41 42 >>