odu, yoxsa yene bir xeyal. Bunun xeyal çıxmasından qorxduğu üçün başını qaldırmadı. Sonunda bütün gücünü toplayıb başını qaldırdıqda Muradın ona gülümseyerek baxdığını gördü. Sevinc qarışıq heyacandan terpene bilmirdi. Sadece durduğu yerde titreyirdi. (müellif: Cemile memmedli) Murad onun ne hiss etdiyini anlamış kimi asta addımlarla yaxınlaşdı Benövşeye. Gülümseyerek gözlerine baxmağa devam edib, elini tutdu. Üreyi titreden ses tonuyla pıçıldadı:
-Darıxmışdım senin üçün balacam...
Benövşe sehirlenmiş kimi idi. Muradın esla qayıtmayacağına ele inandırmışdıki özünü, bütün bunlar ona yuxu kimi gelirdi. Eşitdiyi sözlerden daha da tesirlenib, başını Muradın köksüne qoydu. Gözlerinden durmadan yaş axırdı. Murad da daha dözmeyib Benövşeni berk-berk qucaqladı. Saçlarını sığallayıb,
etrini içine çekirdi.
Benövşe bu anı pozmaq istemese de, pıçıltı ile onu qorxudan sualı verdi:
-Hemişelik qayıtdın?
-Yox.
Benövşe Muraddan aralanıb mesum gözlerle ona baxdı.
Murad onun bu halına dözmeyib, üzünü elleri arasına alıb gülümseyerek gözlerine baxdı. Benövşenin az qala ağlayacağını görüb dedi:
-Gedecem...yeni gedeceyik balacam. Başqa ölkede olmasada, başqa şeherde yaşayacağıq.
Benövşe telaşla:
-Bes işim ne olacaq?-dese de, dediyi anda peşman oldu. Murad yanında olandan sonra, işin ne ehemiyyeti vardıki?
-Eybi yox, yaşadığımız yerde işleyersen.
Benövşe heç ne demeden, qollarını qaldırıb Muradı qucaqladı.
Murad onun bu hereketine gülümseyib pıçıldadı:
-Biraz yavaş balaca, toya qeder gözle.
Benövşe teeccübden böyümüş gözlerle Murada baxıb dedi:
-Toy?
-He toy. Bu defe esl toy olacaq, hemde nigah. 1hefte sonra.
Benövşe sevincle Muradı qucaqlayıb pıçıldadı:
-Men de seni...
-Ne?
-Men de seni sevirem...
Murad Benövşeni özünden ayırıb gülümseyerek ona baxdı.
Benövşenin utanıb başını aşağı salması xoşuna gelsede, çenesinden zerifce tutub yuxarı qaldırdı. Gözlerine vurğunluqla baxıb:
-Menden çox seve bilmezsen balacam-deyib, yaxınlaşıb öpdü 5 il

<< 1 ... 38 39 [40] 41 42 >>