göyertileri gördüm. And olsun ALLAHa, bu qıza bir çırtma bele vursan seni polise vererem!
Vasif bey Südabe müellimenin dediklerinden qorxub, bir-iki addım geri çekildi. Eri öldükden sonra, oğlunu müellim maaşı ile böyüden Südabe müellimenin dediyini ede bilen qadın olduğunu bilirdi. Sesinin tonunu biraz aşağı salıb dedi:
-Müellime kim bilir o ne eliyib ki, qovublar. Günahı olmasa qovmazlarki.
Südabe müellime, Vasif beye baxıb, özüne mexsus hökmle dedi:
-Vasif kişi, ne bilirsen günah qızındadı? Bir soruşdunki?
Vasif bey vecsizce çiynini çekib dedi:
-O aile hörmetli ailedi. Mütleq günah bu neybetdedi. Getsin özünü bağışlatsın. Bu evde yeri yoxdu da onun.
Südabe müellime Vasif beye iyrenirmiş kimi baxıb, Benövşenin elinden tutub:
-Senin evinde yer yoxdu, menim evimde var! O arvadın meyidine de elini vurma. Özüm sabah gelib hell edecem her şeyı.-deyib, Benövşeni arxasıyca çekib evden çıxdı.

Benövşe bütün geceni gözlerini bir nöqteye dikmişdi. Südabe müellimenin bütün cehdlerine baxmayaraq bir kelme bele danışmamışdı. Ancaq susurdu, heç ağlamırdıda.
Südabe müellime anasının hüzürünü öz evinde verirdi. Eve gelib, oturan qadınlar ona baxıb öz aralarında pıçıldaşırdılar. Alagöz xanım her kese
Benövşenin evinden oğurluq etdiyini, buna göre qovulduğunu demişdi. Her kesde sorğu-sualsız ona inanmışdı.(müellif: Cemile Memmedli) İndi Südabe müellimeden çekinseler bele, yene de Benövşeye kinaye ile baxıb, öz aralarında pıçıldaşırdılar.
ßölüm 10 “Susqun…”

Benövşenin evinden oğurluq etdiyini, buna göre qovulduğunu demişdi. Her kesde sorğu-sualsız ona inanmışdı.(müellif: Cemile Memmedli) İndi Südabe müellimeden çekinseler bele, yene de Benövşeye kinaye ile baxıb, öz aralarında pıçıldaşırdılar.Benövşe onun haqqında deyilen sözleri eşitmirdi. Bu qeybetcil qadınların sesi ona bir uğultu kimi gelirdi. Birden bu uğultu kesilsede, Benövşe bunada fikir vermedi. Bu an kimse Benövşeni qucaqlayıb, "bacı, bacım!"-deye hayqırıb ağlamağa başladı. Sanki yuxudan

<< 1 ... 7 8 [9] 10 11 ... 42 >>