Dini anlamda Allahın razılığına sebeb olan bütün emeller, xüsusile, insanın başqalarına münasibetde gösterdiyi xeyirxahlıq ehsan sayılır. Ehsan sözünün ereb dilinden tercümesi “yaxşılıq” demekdir.

Qurani-kerimde Allah-teala öz bendelerine müracietle buyurur: “Heqiqeten, Allah edaletli olmağı, yaxşılıq etmeyi, qohumlara (haqqını) vermeyi buyurur, zina etmeyi, pis işler görmeyi ve zülm etmeyi ise qadağan edir...” (Nehl, 90). İslamda ehsan hem Allah-taala terefinden öz bendelerine ünvanlanmış sonsuz nemetler menasında, hem de insanların bir-birine münasibetde nümayiş etdirdikleri qarşılıqlı yardım ve qayğı anlamında başa düşülür: “...Allah sene yaxşılıq etdiyi kimi, sen de yaxşılıq et...” (Qeses, 77).

Dinimiz tövsiye edir ki, insanlar hemişe bir-birine qarşı diqqet ve sayğı ile davransınlar, bir kesin çetinliklerini hell etmek üçün bütün cemiyyet seferber olsun, insanlararası münasibetlerde xeyirxahlıq, dözümlülük ve mehebbet hökm sürsün. İslam dini yaxşılığa pislikle cavab vermeyi böyük nankorluq sayır: “Yaxşılığın evezi ancaq yaxşılıqdır” (Rehman, 60). Hetta pislik müqabilinde de yaxşılıq etmeye, sehvleri bağışlamağa çalışmaq müselman exlaqının özel xüsusiyyetlerinden sayılır. Bir gün Hezret Mühemmed Peyğember (s) öz sehabelerine buyurdu: “Dünyada ve axiretde size en çox xeyir verecek emelleri bildirimmi? Bunlar sene zülm edeni bağışlamaq, senden elaqesini kesenlerle rabite yaratmaq, sene pislik edenlere yaxşılıq etmek, senden esirgey vermekdir”. İmam Rza (e) ise buyurmuşdur: “Edalet ve ehsanla davranmaq nemetin davam etmesini müjde verer”.

Başqalarına yaxşılıq etmek xüsusiyyeti Allahın öz bendesinde en çox beyendiyi xasiyyetlerdendir: “Yaxşılıq edin. Allah yaxşılıq edenleri sever!” (Beqere, 195).

islam.az