- Ailemde problemlerim vardı. Belke de ömrümün en çetin vaxtlarından biri idi. Özüme heyatda ne üçün yaşadığımçün, ne üçün heyata geldiyimçün ve hara gedeceyim barede suallar vermeye başlamışdım. Ümumiyyetle Allahın var olub olmadığı barede düşünürdüm. Müxtelif dinleri araşdırmağa başladım. İlk olaraq xristianlıq barede düşündüm. Xristian dostlarım çox idi ve heresi bir teriqetden idi. Araşdırdıqca gördüm ki bu dinin bir esası yoxdur ve here bir teriqete söykenir ve vahid bir menbe yoxdur. Hetta Musaviliyi de araşdırmağa başladım. Ancaq bir müddetden sonra anladım ki bu din menim heyatımda olanlarla mene kömek etmez. Qerara geldim ki Büdperestliyi seçecem çünki aralarında en gözel insanlıq orada idi. Lakin bir müddetden sonra anladım ki bu ilahi bir din deyil, sadece insanlıqdan behs eden bir dindir ve burada müqeddes heçne yoxdur. Növbede İslam dini idi. Mescidlerden birine daxil oldum ve ruhanilerden biri ile söhbete başladım. Çox şirin bir söhbetimiz oldu ve sonda onlar menim ehvalatımı bilib mene yolumu tapmaqçün Quranı hediyye etdiler. Çox sevindim ve Quranı götürüb eve getdim. Orada çox qeyri adi, dağların emele gelmesinden insan embriyonuna kimi maraqlı faktlar oxudum. Bele bir şeyler oxuyacağımı gözlemirdim. Ancaq buna baxmayaraq yene de iman getire bilmirdim. Bir delil axtarırdım. Allaha dua etdim ki bu menim İslama teref ilk addımımdır ve mene bir işaret ver. Belke içeriye bir quş girsin, belke bir balaca yer titresin, belke külek qalxsın, belke güclü bir yağış yağsın ki deyim ki bax bu, budur menim işarem ve Allah var! Mehz Allah bu işareni mene gönderib. Ancaq bunların heç biri olmadı. Teessüflendim... Doğrudan da böyük xeyallarım bir andaca puç oldu. Son ümidim kimi İslamı düşünürdüm ancaq o da olmadı.. Kenara oturdum... Quranı elime götürüb tesadüfen bir sehifeni açdım ve ilk oxuduğum bu aye oldu: Daxilinde işaret axtaranlar üçün, meger size yeteri qeder işaret vermedikmi? Etrafınıza baxın.. Ulduzlara, Güneşe baxın.. Düşündükde heqiqeten de dehşete

[1] 2 >>