Hz. Peyğemberimiz (s.a.v) emisi Hz. Hemzeni şehid ederek onu derin bir kedere qerq eden Vehşini İslama devet etmk üçün eshabından bir nefer gönderdi. Vehşi Peyğemberimize (s.a.v) cavab olaraq: - "Ya Mehemmed! Sen, “Onlar ALLAHla yanaşı başqa tanrıya yalvarmaz, ALLAHın haram etdiyi cana haqsız yere qıymaz ve zina etmezler. Bunu eden kimse cezalandırılar. Qiyamet günü onun ezabı qat-qat artırılar ve onun içinde zelil olub ebedi qalar.” (Furqan suresi, 68-69) deyerek ALLAHın hökmünü beyan etdiyin halda, nece olur ki, meni İslama devet edirsen? Men bu günahların hamısını etdim. Menim üçün hansı qurtuluş yolu ola biler ki?" -dedi. ALLAH-Teala: "Ancaq tövbe edib iman getiren ve saleh emeller edenlerden başqa. ALLAH onların pis emellerini yaxşı emellerle evez eder. ALLAH Bağışlayandır, Rehmlidir!" (Furqan suresi, 70) ayesini nazil etdi. Vehşi bele xeber gönderdi: -"Ya Mehemmed, bu çox ağır bir şertdir. Tövbe etmek, iman getirmek ve saleh emeller etmek... Belke menim bunlara gücüm yetmedi?" Bunun ardınca ALLAH-Teala: "Şübhesiz ki, ALLAH Özüne şerik qoşulmasını bağışlamaz, bundan başqa (günahları) ise dilediyi kimseye bağışlayar. ALLAHa şerik qoşan kes iftira atmaqla böyük bir günah etmiş olur." (Nisa suresi, 48) Hz. Peyğember (s.a.v) bu ayeni ona gönderdiyinde bu defe Vehşi: -"Ya Mehemmed efv etmek, bağışlamaq ALLAHa mexsusdur. Meni efv edermi, etmezmi bilmirem. Bundan başqa bir şey varmı? Deye xeber gönderdi." Bundan sonra ALLAH: "(Qullarıma menim bu sözümü) de: “Ey Menim özlerine qarşı heddi aşmış qullarım! ALLAHın rehminden ümidinizi üzmeyin. Şübhesiz ki, ALLAH bütün günahları bağışlayır. O, heqiqeten, Bağışlayandır, Rehmlidir!” (Zumer suresi, 53) Elçinin bir neçe defe gelib getmesinden sonra nehayet Vehşi son ayedeki müjdeye sevindi ve qelbi rahatladı. Rehmetin ne qeder böyükdür, ya REBBim! Deyerek Tövbeyi-nasuh (bir daha tövbesinden dönmeyecek) ile semimi bir şekilde tövbe ederek müselman oldu.. Uca ALLAH heqiqeten de bizlere- heddlerini aşmış qullarına qarşı ne qeder

[1] 2 >>