endim. Aşağısı kif iyi verirdi. Burada illerin yaşanmışlığı vardı sanki. Men de kiçik qapıdan girdim. Cedveller vardı. O cedvellerin altında şahzadelerin, köhne zamanda yaşamış insanların şekilleri vardı. Altlarında 'Madame de Mortsauf' filan yazırdı. Men de yanlarına getdim. 'Cesars Family' deye bir başlıq vardı. Bütün cedvelleri araşdırdım. Bu köklü kral ailesinin otelde de çekilmiş fotoları vardı. Tebii o zamanlar otel yeni idi. Bir az daha gedince “Cesars” adlı bir fotoşekil gördüm. Fotoşekildeki yer eyni içinde olduğum otağa benzeyirdi. Mende cedvele elle toxundum. .O illerdeki danışmaları eşitdim bir an. Qarmaqarışıqdı. Sonra çiyinime dümağ bir el toxundu. Yerimde sıçrayaraq diksindim. Derhal otaqdan qaçdım. Bu oteli “Cesars ailesi” qurmuşdu. Ve onlar ölmüşdüler, özleri yox idi amma kabusları hele bu otelde idi belke. Qaçaraq yuxarı çıxdım. Konsert salonu gördüm. İçeride kimse yox idi. Diqqetle etrafa göz gezdirirdim. Heç kes olmadığı halda merkezde olan pianino öz-özüne çalınmağa başladı. Salonun qara perdeleri oynayınca çöle qaçdım. Tualete gedib üzümü yudum. Güzgüden arxamdakı qapının açıldığını gördüm, içimde qeribe bir hiss vardı, kiminse arxamda dayandığını hiss edirdim. Çevrildim… Güzgüden arxamdakı qapının açıldığını gördüm, içimde qeribe bir hiss vardı, kiminse arxamda dayandığını hiss edirdim. Çevrildim, başında çiçeklerden tac olan ağ paltarlı köhne zamanda yaşamış bir qadın gördüm. Ayaqları yerden kesilmşdi, havada gezirdi sanki, kabus kimi. Mane ola bilmedim. Gözlerimden yaşlar töküldü. Qaçaraq lobby-a çıxdım. Saat on bire on deqiqe qalmışdi. Tek bir adam bele yox idi. Men de party-ni soruşmaq üçün reseptyonise getdim. O da yox idi. Böyük cedvellerin, altı-yeddi metrlik köhne tip perdelerin, saray kreslolarının tapıldığı lobbyde menden başqa kimse yox idi. Sakitleşmek lazım olduğunu düşündüm, belke de yorğun idim, kiçik bir illunasiyon görmüşem deye özüme teselli verirdim. Kitabxanaya getdim. Oturdum. Kreslolar taxt kimi görkemli idi. Kitabların

<< 1 [2] 3 4 >>