- Görmürsen ne gündedi? Nece öpüm ee onu..Sifeti gör ne iyrencdi. - Ay qız, sen onun sifetini neyleyirsen. Kameraya düşmür sifeti. Heç kes görmeyecek. - Ne olsun ki, heç kes görmeyecek. Men ki görürem. Sonra her klipe baxanda bu sifet yadıma düşecek. Şahzadenin bu danışıqlarından niyese xoşum gelirdi. Hem de meni öpmüşdü axı. Demeli menden xoşu gelmişdi. Mene teref işare edib sakitce rejissora ne ise dedi. Sonra çekilib kölgelikde oturdu. Rejissor ona baxdı, mene baxdı, derinden “fufff “ eleyib atlı oğlana yaxınlaşdı. Sonra meni çağırdı. - Oğlum, senin adın ne oldu? - Anar. - Anar, hmmm...Anar sen klipe çekilmek istemirsen? Bu qız deyir ki, seninle çekilmek isteyir. Elave heç ne elemek lazım deyil. Ele bayaqkı kimi gelib öpeceksen. Sözsüz ki, men de razılaşdım. Kim razılaşmaz ki? Bu defe mene temiz paltar ve ağ at verdiler. Artıq şahzade ile şahzade görüşürdü. Yene de eyni şey tekrar olundu. Men atla yaxınlaşdım. Sonra onu öpdüm. Bu defe daha möhkem ve uzun öpüş oldu. Ele bil hiss etmişdim ki, onunla çox uzun müddete ayrılacağıq. Öpüşümüz bitmişdi. Amma gözlerimiz ayrıla bilmirdi. Men deqiq bilirdim ki, o oynamır. İçimden bir ses deyirdi ki, o da ilk baxışdan mene vurulub. Ola bilmez? Ola bilerdi. Sadece çirkin dünyada bezen saf mehebbete de nağıl kimi baxırıq. Amma bu ola bilerdi, olmuşdu. Rejissor uzaqdan eli ile işare etdi ki, el-ele tutub çemenlikde gezişek. Onun ince, yumşaq, isti ellerinden yapışdım. Bu menim şahzadem idi. Men 21-ci esrin ortasında şehzade axtardım, nağıl axtardım. Allah da menim arzularımı üreyimde qoymadı. Heyatda her şey olur. Mene maraqlı deyildi ki, o hansı ailedendir, pozğundu yoxsa terbiyeli, onun yaşı, bürcü, xasiyyeti – heç bir şey maraqlı deyildi. Men sadece hemişe onun yanında olmaq isteyirdim - menim Ayselimin, menim şahzademin. Çemenliyin qırağında menim qara atımın yanında dayandıq. Çekiliş qurtardı. Rejissor gelmeyimizi işare etdi. Amma Aysel gözünü menden ayırmırdı. Ne ise soruşmaq isteyirdi. Yeqin ki, adımı soruşacaqdı. Men

<< 1 ... 10 11 [12] 13 14 ... 29 >>