dehlize çıxıb başqa bir yolla getdik. Beşce deqiqeye polis maşınında türmenin hasarlarını adlamışdıq. Bir az sonra maşını qaranlıq küçelerden birinde saxlayıb piyada getdik. Bakının merkezindeki binaların birinde bizi artıq gözleyirdiler. Menzile daxil olduq. İçeride iki oğlan vardı. Azad bizi tanış etdi: - Tanış olun – bu, Anardı. Biz onunla türmede bir yerde qalırdıq. O da bizden biridir. Anar, bunlar ise Araz ve Aydındır - bizim yaxın dostlarımız. Sonra Azad üzünü Aslana tutub dedi: - İndi ise danış görey. Bunu nece etdin? Vallah ne qeder fikirleşiremse ağlıma gelmir. Bütün günü seccadede oturmaqla bele plan qurmaq olar? Tez danış. Aslan gülümseyib dedi: - Bes bir heftedir men seccadeye baxıram. Heç fikirleşmedin ki, A niye mene seccade gönderib? Onun naxışlarına diqqetle bax. Biz seccadeye baxdıq, qeyri-adi heç ne yox idi. Naxışlar, xettler .. Duruxduğumuzu gören Aslan dedi: - Baxın burada sağdan sola eksine yazılar yazılıb. İlk baxışdan naxışa benzeyir. Diqqetle baxın. Sağdan sola, aşağıdan yuxarı. “ Sabah sene su getirecekler, onu içme. Gözetçilerden gizli qıfılın üstüne tök. Bu kimyevi mehlul 3 güne qıfılı çürüdecek. Cüme günü gözetçilerin yemeyine derman qatırıq oyanmayacaqlar. Onda qıfılı qır. Bu xetler türmenin sxemidir. Arasındakı çiçekler ise doğru yoldur. İlk yaşıl çiçekde paltarlar qoymuşuq. İkinci yaşıl çiçekde maşın var. Qalanı da aydındır”. Bize ise bu seccadeye heyretle baxmaqdan başqa heç ne qalmırdı. Aslan dedi: - Gördünüz, heyatda bele şeyler de olur. He-he. Azad dedi: - He.. Bes bize niye demedin? Üreyimiz partlayırdı. Axırıncı gün o yekeperin hedelerinden sonra Anar lap deli olmuşdu. -Yox , size deye bilmezdim. Eşide bilerdiler. Nezeri celb etmek olmazdı. Amma qulağım sizde idi. Danışdıqlarınız ı eşidirdim. Anar, sen çox cesaretlisen. Qız günahkar olmasın deye her şeyi öz üzerine götürdün. Men başımla yavaşca teşekkürümü bildirdim. Sonra Azad dedi: - He, Anar yaxşı oğlandı. Uşaqlar siz danışın görek. Bir heftede teze ne ise olub? Bayaqdan

<< 1 ... 19 20 [21] 22 23 ... 29 >>